Ayrılık da sevmektir

Hangi ayrılık acı vermedi ki geride kalanlara, geride bırakmak zorunda kalanlara. Hangi Ayrılık dağlamadı ki yürekleri? Hangi ayrılıklarda pişmanlıklar olmadı ve keşkeler yanında durmadı.Giderken sırtında bir çift gözü kim taşımadı? Ayrılık zor elbette…Geride bırakana da geride kalana da zor…Hele ki geride kalan ayrılığın ayrılığın estiği rüzgarla aynı sokakta yürümeye devam ediyorsa daha da bir zor, daha da bir ağır, daha da bir kahır. Ayrılık da sevdayı güçlendiriyor bir kökünden ayrılıklar da sevdayı güçlendiriyor,ayrılıklar da sevdaya bir anlam katıyor elbet. Sevdanın çatallı kollarından biri de ayrılık…Ayrılığa da alışıyor yürek; yarı yolda bırakıp gidenin yokluğuna da alışıyor kısaca her şeye..; her şeyin alışkanlık olduğu bu alemde.Alışıyor insan her şeye de peki ya gerisi?Yani ayrılıktan sonra geriye kalan hangisi...?

İnsan tek edip giderken de asil olmayı, ne güzel bir sevgiydi yaşadığımız diyebiliyorsa, ne güzel bir ayrılıktı diyebilmeyi. Elbette ayrılığın içinde mutluluk olamaz, sevinç olamaz.Ayrılık her şeye dahil…Her sevginin içinde vardır ayrılık kırıntıları. Seven yürekler ayrılığı da bilirler. Asıl olan ayrılırken de tek yürek olmak, ayrılırken de yaşanan güzellikler için teşekkür edebilmek son kez sımsıkı sarılıp iyi ki sevmenin, sevilmenin kocaman olan pastasından bir dilim de benim için yapmışsın ve ben o pasta dilimini tatmışım,tadına varmışım sevdanın diyebilmeli.Sevmeyi bilen yürek bunları diyebilmeli…Bırakıp gitmesi gerekse bile..Kendini bundan dolayı kara şövalye zannetse de..

Çünkü ayrılık da sevdaya dahil...Sevmesini bilen yürek, ayrılığı da sevgisinin içinde güzel bir yere koyabilir.

Oysa ki sevdiğini zannedenler ayrılık vaktinin çanlarını çalmaya başladıklarında nasıl da hüzün yaprakları savurur etrafına…Zanneder ki ayrılık bu olmalı,zanneder ki ayrılık mutlaka olmalı…Zanneder ki ayrılık mutlaka acı olmalı…Bitti diyemeden çekip gidendir bu sanrılar içinde ayrılığı bilenler…Oysa bir bilseler sevmeyi, ayrılığı da tanırlar o zaman.Ne kadar acıdır, geride bıraktığına pişmanlıklar içinde bir ayrılık sunarak sevdanın kendisi değil de dublörü olmak…