Ayrılın ayrılık sendromundan!

Bazen kaybolmak isterken kaybolmaktan da korkarız, ya girilen yol çıkmaz sokaksa diye! Darmadağınıktır beynimiz, beyinciğimiz, yüreğimiz... Dengemizde densizlikler yapmaya başlar, yalpalarız yalnızlığımızın buzlanmış pistinde. Düşmekten öyle korkarız ki erkenden tökezlediğimizde basarız çığlığı avaz avaz. Savrulmak istemeyiz umudun yörüngesinden. Öyle bir yerde hissederiz ki kendimizi, çevremizde acının yakıştığı yüzleri seçeriz titizlikle. Güneş gözlerle bakmayan gece nazarlı canlılar donatmıştır sanki dört tarafımızı. Sabah yürüyüşü yapan köpek bile havlayışlıyla sizi azarlıyor sanırsınız alay eder gibi. Umutsuzluğun çarşambası, acıların perşembesine gebedir hep. Buraya kadar olan “ayrılık” kavramının ruhsal yansıma cümlelerine tek bir soru cümlesiyle cvp vermek istiyorum, mi acaba? Yoksa biz mi yaşamın umut tuşlarına olumsuz dokunuşlarla hayat vererek, zorluklara “tuş” oluyoruz kolayca. Düşüncelerin netliğinden kaçan, kelimelerin transparanlığından sakınan, sokuşturulmuş saklıların pirim yaptığı düzenin düzenekleri mi oluyoruz fark etmeden? Zaman sobasının kin borusunda biriken kurum anılarından kurtulmak zamanıdır şimdi! Hadi okuyun, özümseyin, yapın ve kurtulun! Ayrılık sendromundan ayrılmak için yapabileceğimiz davranışlar: • Ayrıldığınız özneyle gerekmedikçe (çocuk, iş vs..) bağlantınızı kesin. Mümkün oldukça ortak çevrenizi daraltın. • Kendinize özel arkadaşlarınızla zaman geçirmeye özen gösterin. • Size anı olarak dönen her türlü kavramdan (eşya, hediye, ortam vs.) kurtulmaya çalışın. • Çivi çiviyi söker deyip, yeni bir ilişkiye başlamayın. Yeni insanlarla tanışmanızın sakıncası yok ama doğru insanla karşılaşsanız bile adım atmak için çok erken kalp zeminiz henüz sağlam değil! • Kendinizi iyi hissettiğiniz uğraşlarınıza zaman ayırın ve eğlenceli, yaratıcı (dans etmek, spor vs.) işler yapın. • Ayrıldığınız kişiyle ilgili duygularınızı bir kağıda yazın ve içinizi iyice boşaltıp, o kağıttan kurtulun. • Duygusal açıdan hazırlığınızı tam olarak yapmadan, ayrıldığınız özneyle arkadaş olmayın, eğer hala arkadaş olmak istiyorsanız! • Yalnızlıktan korkmayın, yenilenmek için zamana ihtiyacınız var. • Kendinize özen gösterin ve gülümseyin! Unutmayın yaşama karşı gözlerindeki at gözlüğünü fark etmeyip, güneş gözlüğü kullandıklarını sananlardır asıl yanılanlardır. Ne yazık! Zararlı etkenlerden korunduklarını sanırken algı bakışlarını daraltıyorlar. Hadi fısıldayın şimdi yerin kulağına: Teslim olacağım elbette ama sadece öz varlığıma! Tuba Akar...