Aziz Nesin vakfının yaşadıkları

Dün gazetelerde okuduğum, Aziz Nesin vakfı ile ilgli haber inanmadığım bir olayda ne kadar haklı olduğumu içim burkularak gördüm. Ama Aziz Nesin’in temiz yüzünü kimsenin kirletmeye (helede kirli adamların) gücü yetmezdi/yetmedi. Kendi utançlarında debelelenerek kaybolacaklar.

Bu gece rüyamda (haberin etkisi olacak) vakıf ve aziz nesinle uyandım. Kirli bir ortama girmiştim, kirliliğin ortasında aziz nesin atlas bir yerde oturuyordu. Yanına iliştim her taraf güzel bir yeşilliğe büründü cennet misali. Sonra çocukların olduğu vakfa gittik, orada kadın bir görevli kalmıştı yanımda. Çocuklar sevinç içinde dans ediyorlardı, hepsinin yüzünde mutluluklar. Olaya adı karışan kızcağız mahçup ayrıldı gruptan. Ne bir kınama ne bir kötü bakış vardı kimsede. Uyandığımda içiden hüzün ve mutluluk karmakarışıktı.

Olay gazetelere yansıdığında olamaz demiştim. Bu vakıfta bu işler olmazdı/ olmadıda. (kaldıki tek bir olay için vakıfı karalamak ne kadar haklı olabilirdiki). İnsanlar ikiye bölünmüştü olmaz diyenler. Bak gördünüzmü diyenler. O adamın vakfında neler oluyo? Yanıtım kısaydı bekleyelim olay netleşsin. Haklı çıkmanın keyfiyle bu sabah onlara milliyet’in haberini gösterdim. Söylediklerinden utanıp utanmadıklarınıda sordum.

Olay yalandı, üstelik failler işkence görmüştü. Suçsuz gencecik çocuklar işkenceden geçmişti. Bu kadar kirlenmiş bir ülkede güzel olana tahamül yoktu ne yazıkki. Aziz nesin’ in sevgisiyle büyüyen çocuklar, onun insani yanını alanlar kirlenemezlerdi. Kirlenmedilerde. Bu kadar hoyratlığı haketmediler o çocuklar. Bu ülke onlara bir özür borçlu, tabiki insan olana. Bu güzellik asla kirlenmeyecektir. Azizi nesin güneş gibi orada durduğu sürece.

Resim: www.nesinvakfi.org/egitim.php alınmıştır.