Baba mesleğini seçenler....

Önümüzdeki pazar, babalar günü. Baba mesleğini seçmek babalar günü hediyesi olabilir mi? bilinmez ama oğullarına kendi mesleklerini aşılamak bazı babalar için vazgeçilmez bir tutku olabilir. Eğer bir şirketiniz varsa hayırlı bir evlat o şirketi büyütüp, holding haline getirebilir. Ama hayırsız bir evlat o güne kadar yapılanları bir kalemde silebilir.

Tarihte birçok sanatkar mesleklerini oğullarına öğreterek o mesleğin inceliklerini günümüze kadar ulaştırmışlardır. Çevremde ise o kadar çok baba mesleğini yürüten kimseler tanıyorum ki, örneğin mahallemizin berberi, çatı onarımı yapan usta, sokağımızdaki kasap, daire komşumuz doktor, v.b.

Bir hukukçu, oğlunun da hukukçu olmasını isterken, bir doktorun, oğlunun da doktor olmasını istemesi çok rastlanan durumlardandır. Ama yetenek isteyen mesleklerde başarılı bir babanın oğlu aynı başarıyı gösteremez. Örneğin başarılı bir sporcunun oğlunun o spor dalında aynı başarıyı göstermesi çok nadir görünen olaylardandır.

Sinema veya tiyatro sanatçıları ise aldıkları eğitimlerle babalarına yakın olmasa bile o meslekte boy gösterebilirler. Örneğin Kemal Sunal ve oğlu Ali Sunal. Ama bazı oğullar da babalarını bu meslekte geçebilirler. Buna örnek olarak da babası Ali Şen'den daha popüler olan Şener Şen'i gösterebiliriz. Yabancı aktör ve aktristlerden babalarıyla aynı ayarda olan kişiler arasında Kirk Douglas, Michael Douglas ile Henry Fonda ile Jane Fonda örneğini verebiliriz.

Baba mesleğini seçen başka bir grup da öğretmenlerdir. Babalarının okuma ve okutma alışkanlığı çocuklarında da bu mesleğe karşı olan sevgiyi birçok zaman tetikler.

Oğlunu subay yapmak isteyen subaylarla, çocuğunu polis yapmak isteyen babalara da sık rastlanmaktadır.

"Babam paşa oldu. Ben olamadım"

"İyi ki olmadın. Bugünlerde Kasımpaşalı olmak Paşa olmaktan daha önemli"

Sadık Deda, Muzaffer Sarvan, Talat Tokat, Serdar Çakır. Futbolla ilgilenenler bu kişilerin hakem olduğunu ve oğullarının da Cem Deda, Oğuz Sarvan, Metin Tokat ve Cüneyt Çakır olduğunu bilirler.

Gelelim siyasilere:

Hatırlarsınız, 12 Eylül sonrasında sadece İsmet İnönü'nün oğlu olduğu için Sosyal Demokratların başına bir bilim adamı olan Erdal İnönü getirilmişti. Ama onun bir kusuru vardı. Çünkü çok dürüst biriydi. Hiçbir zaman bir siyasetçi gibi davranamadı. Gideceği yere taksiyle gider, Kızılay'dan Ulus'a korumalarını atlatarak tek başına yürürdü. Bir zaman sonra da zaten siyaseti kendi isteğiyle bıraktı.

Aydın Menderes: Sadece merhum başbakan Adnan Menderes'in oğlu olması nedeniyle önce Adalet Partisi sonra Refah partisi ve Fazilet Partisi milletvekili olarak mecliste görev yaptı. Ancak hiçbir zaman da ön plana çıkamadı.

Babaları gibi milletvekili olarak görev yapan ama ön plana çıkamayan diğer oğul milletvekillerinden aklımda kalanlar, Ahmet Özal, Gökberk Ergenekon ve son kaset olayında istifa eden Osman Bölükbaşı'nın oğlu Deniz Bölükbaşı ve son olarak milletvekili seçimlerinde Ak Partiden Milletvekili seçilen Kutalmış Türkeş ile MHP'den milletvekili olan Tuğrul Türkeş ise Alparslan Türkeş'in oğullarıdır.

Osmanlı imparatorluğunda padişahlık babadan oğula geçerdi. Halen dünyada Krallığın sembolik olarak temsil edildiği ülkelerde krallık babadan oğula geçerken, benim anlayamadığım adı Cumhuriyet olan rejimlerde başkanlığın nasıl babadan oğula geçtiğidir. Bunlara örnek olarak Suriye Arap Cumhuriyeti ile Azerbaycan Cumhuriyetini gösterebiliriz. Son günlerde muhaliflerine kan kusturan Hafız Esad'ın oğlu Beşşar Esad ile İlham Aliyev de Cumhurbaşkanlıklarını babalarından devralmışlardır.

Demokrasinin uygulandığı en önemli ülke olan ABD' lerinde iki dönem arayla başkan seçilen Bush ailesi ise ayrı bir örnektir. George W. Bush başkanlık görevi kendisine geçtiğinde Irak'da babasının yarım kalan işlerini tamamlamıştır.

Bu yazımı aşağıda linkini verdiğim Gripin adlı topluluğun seslendirdiği "Baba mesleği" adlı kliple noktalıyorum.

http://www.youtube.com/watch?v=8joSsgS2_DI