Baba özlemi

Hani “bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır…” derler ya!... Oysa ölümün hatırı hala sayılıyor bak!

Senin, bizi bırakıp gittiğin yaşı, ben çoktan geçtim… Yüreğime ektiğin sevgi tohumları, sonsuzluğa yeşeren bir orman oldu.

Ne mutlu bana ki; senin evladın olmanın ayrıcalığına sahibim. Soyadım; ardında bıraktığın en değerli miras…

İnanır mısın; bu yaşta olmama rağmen, babasının yaşlılık günlerine ortak olan arkadaşlarımı kıskanıyorum!...

Ne zaman Bolu yöresinden bir türkü duysam, gözlerimden özlem bulutları geçiyor, seninle oluyorum “Benim babam bu türküyü çok severdi, çok da güzel söylerdi…” diyorum… Türküler değişmedi; aynı sözler, aynı telden söyleniyor. Değişen, benim özlemim oldu, çünkü seni, her geçen gün daha çok arıyor daha çok özlüyorum baba…

Senin evladın olmaktan duyduğum gururu dolu dolu yaşamaya devam edeceğim.

Cennet mekanın; ruhun şad olsun babacığım...

Senin Küçük Kızın