Babamın beni okutmak için sattığı ceketle dershane patronu villa aldı

Babamın beni okutmak için sattığı ceketle dershane patronu villa aldı ve ben şimdi o villanın kapısında bekçi bile olamıyorum.

Yanarım yanarım da ana babaların çocuklarını okutmak için harcadığı paraya, çektiği çileye yanarım. Kim bilir ne büyük umutlarla okutmuşlardı çocuklarını. Beş yıldır işsiz, babasının evden kovduğu genç lisede aldığı takdirnameyi yırtarken gözyaşlarına boğuluyordu. Onun her akşam evlerine gidip ders çalıştırdığı çift dikiş Niyazi müsteşar yardımcısı olmuştu. İşsizlik olsundu ama işte Karaların Mehmet buna katlanamıyordu. Herkes hakkıyla işine girse napalım ülkenin durumu böyle, belki ileride düzelir deyip katlanacaktık.  Ama işte Allah belasını versin, 5 tane takdirnamem var, benim ders verdiğim adam müsteşar yardımcısı olurken ben daha işe bile giremedim! Sınava beraber girdik. Çok iyi geçmişti. Kesin kazanırım diyordum. Mülakat yapan kişide yüksek puan aldığımı söyledi. Niyazi ise 70 bile alamayacağını söylüyor “Barajı aşsam mülakat sorun değil, adamım var nasılsa” diyordu. Ben ise mülakatta da çok başarılıydım. Olağanüstü kendime güvenli ve rahattım. Adamların ağzı açık kaldı. Kesin kazanmıştım. 100 üzerinden 95 alan biri hiç elenir miydi? Evraklarımı bile hazırlamaya başladım. Taa ki internetten kazanamadığımı okuyuncaya kadar. Ananı avratını… Böyle bir şey olamazdı ya! Aşağılık herifler hakkımı gasp etmişler, ekmeğimle oynayarak 100 üzerinden 95 alan beni eleyip 70’i bile zor alan sümüklü Niyazi’yi kazandırmışlardı. Oysa onun işe bile ihtiyacı yoktu. Babasının fabrikası vardı. Ben yaşlı anne babama bakmak zorundaydım! Allah var mıydı ya! Nerde lan bu Allah! Böyle bir şey olabilir mi ya! Niye mülakat yapıyorsunuz kardeşim! Amacınız nedir? Neyimize bakacaksınız? Kör müyüz, topal mıyız? Bilgimizi de gördünüz işte. 100 üzerinden 95 alan adam elenir mi lan hayvan oğlu hayvan!

Peki, biz ne yapacağız? Bize annemiz babamız mı bakacak. Hep yeni gelen giriyor işe. Biz bekliyoruz. Adam dün diplomayı alıyor, bugün işbaşı yapıyor. Ben 5 yıl önce fakülteyi bitirdim hala işsizim. Girmediğim imtihan başvurmadığım yer kalmadı. İş falan da ayırmıyorum. Her işi yaparım. Öyle ben fakülteyi bitirdim aşağısı kurtarmaz diye burun da kıvırmıyorum. Yüksek maaş da istemiyorum. Asgari ücrete bile razıyım. Dün mezun olan kişinin iş başı yapıp 5 yıl önce mezun olanın işe girememesi mantıklı mı? Ben şahsen iş sahibi olsam nasılsa birilerini alacağım vicdanlı davranır yıllardır işsiz gezen, ihtiyacı olan kimselere öncelik veririm. Ben 5 yıldır bekliyorum. Belki 5 yıl daha bekleyeceğim. Bir yılda o beklesin nolur ki. Dün mezun olmuş kişiyi bugün iş başı yaptırılır mı ya. Ben oluyum en eskiden ve en çok ihtiyacı olandan başlar sırayla alırım. Bir zenginin çocuğu işe giremedi diye intihar etmez. Ama fakirin çocuğu Allah göstermesin cinnet geçirip ailesini yok eder.

5 yıl oldu işsiziz. Bir 5 yıl daha geçecek, bir 5 yıl daha… Bizim bir hayatımız olmayacak mı? Evlenmeyecek miyiz? Çoluğumuz çocuğumuz olmayacak mı? Bizim bir hayatımız olmayacak mı? Bir hayatımız olmayacaksa, bizim bir hayatımız olmayacaksa… Katil adam öldürmüş hapiste yatıyor. Bizde evde yatıyoruz farkımız ne ki? Kürt olsaydım saniye durmaz, Kandil’in yolunu tutar dağa çıkardım. Benim ülkemi yönetenlerde iyi niyet yoksa bende niye olsun ki. 95 alan okul birincisi Mehmet’i 5 yıldır işsiz bırakıp zengin piçi çift dikiş Niyazi’yi müsteşar yardımcısı yapan düzenin yıkılması gerekir.

Size göre başbakan bu yazıyı okur mu? Peki, siz okur musunuz? Benzer bir yazıyı yayına verdim. “İşletme Fakültesi mezununu muhasebeye çırak bile almıyorlar” dedim. Kimse yazımı okumadı. Peki, yalan mı söylüyorum? Bu ülkenin halkında inanılmaz bir iyimserlik ve aptal umudu var. 5 yıldır işsiz, hala işe gireceğini umuyor. Devletine güveniyor. Geleceğine inanıyor. Bu ülkede insanların beyni dumura uğramış. 100 üzerinden 95 alıp işe sokulmayan 5 yıldır işsiz gencin babası hala “Allah büyük” diyor. Tayyip tabii ki bu ülkede 4. cü kere başbakan olur. Türkiye kalkınıyor: Tayyip yaptı; İşsizlik var: Allah’tan. Allah seni çarpsın, soytarı!

Üniversite mezunu gençliğin %37’si işsiz. Bir daha ki yıl da bunlar değil yeni mezun olanlar işe girecekler; çünkü “MÜLAKAT” diye aşağılık bir düzen var. Mehmet’im her sınavda 95 alır. 100 alsa da fark etmez. Bu “MÜLAKAT” denilen şeytan düzeni 100 alsanız da sizi kazandırmaz. Çünkü zengin piçi çift dikiş Niyaziler yolda. 70 aldıkları takdirde onları kimse tutamaz ve sizin şansınız sıfıra düşer. İşsizlik var. Kazanma şansı %1. Ey adamı, tanıdığı, torpili olmayan fakir çocuklar sizin işe girmek için sınav kazanma şansınız binde bir. Eskiden fakirin çocuğu okusa da bir yere gelemez deniyordu. Artık şimdi sitti sene bir yere gelemez. Önceden yine de fakirin çocuğu olağanüstü gayret gösterip cumhurbaşkanı bile oluyordu. Şimdi bu düzeni kaldırdılar. İşte ben okurum da büyük büyük yerlere gelirim diye boşuna hayal kurmayın. Sınavı kazanıp içeri girebilseniz dediğiniz olacak ama daha kapıda eliyorlar. Sana kendini gösterme şansı bile vermiyorlar.

İstemem, dilemem ama Allah göstermesin haksızlık ve adaletsizlik yüzünden yıllarca işe giremeyen bu sayıları yüz binleri aşan işsiz gençlerimiz arasında korkarım ki büyük intihar ve cinnet olayları yaşanacak.