Balkanlardan Bir Yıldız Kaydı...

İnternette bir vesile ile tanıdım onu...Birkaç cümlelik bir konuşmadan sonra "caw" diye ayrılırken, ben yazmadan yapamadım."Kusura bakmayın, ben çok kızıyorum, böylesi ; dilimizde karşılığı olan sözcükler yerine yabancı sözcüklerin kullanılmasına... yabancı gibi " dedim.O da gülme işareti yaparak" Ben de zaten yabancıyım"dedi."Nasıl yani, Türkçenizde bir farklılık göremedim"dedim.Eşinin Türk,kendisinin de Sırp olduğunu söyledi.Hıristiyanlıktan Müslümanlığa geçtiğini , Kur'an ı 4 kez okuduğunu anlattı.

Sırp olmasına karşın, Bosnalılara yapılan zulümden utanç duyduğunu söyleyecek kadar yüreği insan sevgisi ile doluydu.Yanında çalışan müslüman işçilerin Kur'an ı okumadıklarını,dini vecibelerin hemen hiçbirini yapmadıklarını söylerken şaşkınlığını dile getiriyordu.Türkiye'deki kardeş kavgalarını,tehlikeli siyasal oyunları yakından takip ediyordu"Bizim ülkemizi;insanları birbirine düşman ederek nasıl parçaladılar,sizin de sonunuz bizim gibi olacak, eşimle endişeleniyoruz Türkiye için "demişti.

Ramazan, yaza geldiği için, oruç tutarken zorlanabileceğini düşünerek endişe duymuştu.Sonradan öğrendiğim, hastalığının baş nedeni olan günde 2 paket sigara da, sanırım bu endişesine sebeb teşkil ediyordu.Ama ramazan süresince, sorduğumda zorlanmadan tuttuğunu söylemişti.Bulunduğu yer, Balkanlarda bir şehir.Ve etrafında, söylediğine göre hemen hiç müslüman yok.Böyle bir ortamda inancınızı yaşamanız ne kadar zordur düşünebiliyor musunuz...Eşini İstanbul'daki ailesinin yanına her ay gönderiyordu,eşi üzülmesin ailesinden ayrı olduğu için diye.Çocuklarına Türk isimleri koymuş,kendi adını da Türk ismi olarak değiştirmişti.

Anneannesinin Türkleri öven sözlerinden bahsetmişti."Türkler hiçbir konuda asla haksızlık yapmazlar"dediğini yazmıştı.Kaba konuşan,dürüst olmayan, başkalarının hakkına,hürriyetine saygı göstermeyen Türklerden şikayet eder, "Sizin millet son yıllarda ne kadar değişti,o güzel özellikleriniz neden yok oldu"diye dert yanardı.Ben de, bizim aile bağlarımızın, insan ilişkilerimizin planlı olarak bozulmak istendiğini,bunda da başarıya ulaştıklarını, dilim döndüğünce anlatmaya çalışırdım.

Kendisi son derece saygılı, kibar,haksızlıklar karşısında isyan ederken bile asla sınırı aşmayan tutumuyla,eski İstanbul beyefendisi profilini sergilerdi...

Eşi ve çocukları ile onu davet etmiştim.Eşimle birlikte onları ağırlamaktan çok memnun olacağımızı yazmıştım.O da, zaten Antalya'yı , eşi ile tatil yapmak için düşündüklerini,yaza gelmek arzusunda olduklarını yazmıştı.Bu; gerçekleşmeyecek bir dilek olarak kaldı...

Sigaranın baş sorumlu olduğunu bildğim, o kötü hastalık çok hızlı bir şekilde ciğerlerini sarmış.Son günlerinde,bir arkadaşı acil olarak hastaneye götürmüş.Kardeşimi kaybetmiş gibi üzüldüm,ağladım durdum...Ailesi memleketine mi , İstanbul'a mı gömüleceği konusunda henüz karar vermemişler.

Aynı tarihi, aynı toprakları, aynı geleceği paylaşan ülkemizdeki"farklı unsurlar"özgürlük, eşitlik diye bağırırken,acaba onlar yeterince özgür mü,eşit mi diye kafa yoruyorlar mıdır dersiniz...

Tamamen farklı kültürdeki insanlar evleniyorlar,dost oluyorlar, hatta sırdaş olabiliyorlar.Bizim dedelerimiz, ninelerimiz birlikte savaşmışlar, aynı sofrada yemiş içmiş,birbirimizden kız alıp vermişiz...Nedir bu düşmanlık, bu hainlik, bu gözü dönmüşlük...

Dost olmak, şu üç günlük dünyada, bu kadar mı zor düşman olmaktan...

Nur içinde yat;güzel insan,güzel dost.Sen ısrarla Tanrı ,ben de Allah derdim. Öyle umuyor ve diliyorum ki,Tanrı'nın Cenneti'nde yerin hazır...