Başbakan olmak ya da olmamak...

İşte bütün mesele bu. Bir çoğumuzun beklediği, hatta şaşırmadığı, bir çoğumuzunda sinirden havalara çıktığı bir dış politika yürütülüyor. Yorumları okuyorum, kızgınlıktan hop oturup hop kalkanlar çoğunlukta. Bence ilk önce sakin olmak gerekir.

Bu ülke kahveden yönetilmiyor. Başbakanlıkta Kasımpaşa kahvehanesi değil. Bu ülkenin yönetiminde etkili olan, ciddi, tecrübeli, kurmaylar ve danışmanlar, ihanet haykırışları yapanlar uyurken sabahlara kadar yeri geldiğinde uyumuyorlar. Bu kadar kolay mı bu işler. Başbakanımız görmüyormu bütün bunları. Tabiki görüyor. Ama demek ki bir bildikleri var. Bu ülkenin bir Milli güvenlik Kurulu var. O kurulda, çaycı remziler, çingen tahirler görev yapmıyor. Her biri babamız dedemiz yaşında, belli bir tecrübesi olan, büyüklerimiz. Ben onlara güveniyorum. Hiç bir zaman Türkiye Cumhuriyeti boş bırakılmamıştır. Uyguladığı politikalar, partilerin ideolojilerine göre değil, devletin tüm üst makamlarının ortak mutabakatı altında , genel bir işleyiş içerisindedir. Hükümetler iç işlerimizdeki politikalara tam bir keyfiyetle yön verilebilir ancak dış politika hiç bir zaman hükümetlerin eline ve keyfiyetine bırakılmamıştır. Bugüne kadar gelmiş geçmiş ne kadar hükümet varsa dış politikada, devletin tam mutabakatı ve büyüklerimizin ortak kararı ile hareket etmişlerdir. Paniğe gerek yok. Askeriyle, bürokratıyla, devlet adamlarıyla tüm büyükleriyle Türkiye Cumhuriyeti bana kalırsa içinde bulunduğu çağın gereklerine göre hareket etmektedirler. AKP veya CHP veya SP veya TKP kim gelirse gelsin, uyguladığı dış politikalar, uzun uzun danışılarak, üzerinde düşünülerek ve tecrübelerle dış politikaya yön verir.

Bu böyle gelmiş böyle gider. Eğer hükümet dış politikada karar almışsa, merak etmeyin bu karar belki en az 60 gün önceden, hesaplanan bir satranç oyununun hamlesidir. Bizim karşımıza çıkacak olan bir çok engeli biz daha bilmeden yukarısı bilmektedir. Sonuç olarakda o anki hal durumuna göre A Planı B Planı ve C planlarını hazırlamışlardır.

Duygusal davranıp, ülkemizide küçük düşürmeyelim. Çünkü yazılanların hepsi yabancı ülkelerin büyükelçilerindeki görevli uzmanlar tarafından da okunmakta ve ülkelerine rapor olarak iletilmektedir.

Yanlış anlaşılmasın AKP sempatizanı değilim. Bugün hükümette kim olsaydı yine aynı yazıyı yazar ve aynı şeyleri düşünürdüm.

Son çıkan haberleri okudukça acaba yazdıklarım doğrumu diye düşünmeye başladım.