Başka bir sokakta yürüdüm

Hani dilinizin ucuna kadar gelirde bir türlü ses vermez kelimeler, işte o durum benimkisi abi.

Bakıyorum çevreme ;bir koşturmaca, bir çırpınış, bir telaş.

Mücadele…

Mücadele…

Ne başı belli nede sonu.

Daire içine hapsolmuş yürekler.

Dön baba dön.

***Portia Nelson’un ‘’Yolda Bir Çukur Var ‘’kitabından bir şiiri hatirladım sonra.

Bir sokakta yürüdüm.

Yolda derin bir çukur vardı.

İçine düştüm.

Kayboldum.....Zavallıydım;

Bu benim hatam değildi.

Buradan çıkmak asırlar aldı.

II.

Aynı sokakta yürüdüm.

Yolda derin bir çukur vardı.

Görmediğimi farz ettim.

Tekrar içine düştüm.

İnanamadım, yine aynı yerde olduğuma;

fakat bu benim hatam değildi.

Buradan kurtulmak tekrar yıllarımı aldı.

III.

Aynı sokakta yine yürüdüm.

Yolda derin bir çukur vardı.

Onun orada olduğunu gördüm.

tekrar düştüm.... Bu bir alışkanlık.

Gözlerim açıktı.

Nerede olduğumu biliyordum.

Bu benim hatamdı.

Derhal oradan çıktım.

IV.

Aynı sokakta yine yürüdüm.

Yolda derin bir çukur vardı.

Kenarından geçtim.

V.

Başka bir sokakta yürüdüm

***

Beş kıtada hayatın formülünü çözmüş sanki.

Bir örnek alabilsek!

Yok illaki …

***

Hayat, hızlı gelişiminden yavaşlatılmaya kalkışıldığında kapkara olur.

Ve bu hızlı gelişim bilgiden yoksunsa kör olur

Ve her bilgi, içinde eylem yoksa boşunadır.

Ve her eylem içinde sevgi yoksa boştur.”

H. Cibran