Beğenmek Görseldir

İnsanlığı falan bir yana bıraktım paçamı düzeltmeye çalışıyorum. Ben eli yüzü düzgün çirkinim. Kayaları beğeniyoruz onlara ruhunu mu soruyoruz.

Ama işte insanlığını dürüstlüğünü filam beğenme diye bir beğenme daha var. Benim gibi çirkinler icat etmiş olmalı. Ve bunun yüzünden gerçekten beğenemiyoruz, yok karakter filam aklımızı çeliyor gözlerimizi aldatıyor.

Bu tabii ki beğenme değil, somut şeyler beğenilir, böyle beğenme mi olur.

Biri beni beğendi. Heyecanlandım. Bedeni mi ruhumu mu dedim. Kalbini, insanlığını; yani ruhumu.

Al senin olsun, dedim; misalen erkek simamı beğendiğini söyleseydi teşekkür ederek boynuna sarılacaktım!

Böyle şeylerle bizi kandırıyorlar.

Bu arada başta gözümüz olmak üzere beş duyumuz beğenir. Diğer beğenmeler onaylamadır.

İyi bir insan dediğiniz zaman sadece onaylıyorsunuz. Beğenmek heyecanlandırır, iyi bir insan sizi heyecanlandırıyor mu?

Karakter beğenme fakat o karakterle yapılanlar onaylama. Bilmem hangi şairin şiirini beğendim, al koynuna yat o zaman, onaylama tabii ki.

Beğenmede beğenilen elle tutulur gözle görülür, soyut şeyler onaylamadır.