Ben ki...

Benim bu hallerimin hiç kimseye bir faydası yok ama bil bakalım ben neden çok heyecanlandım seni görünce?

Neden derin derin, doya doya bakamdım güneşten yanmış teninde boncuk boncuk bakan gözlerinin içine?

Neden bir başkasına, tepeden tırnağa, boyuna posuna, endamına vücut uyumuna, gözlerine hatta hatta en mahrem yerlerine bakabilirken, neden siyahlar içindeki o güzele bakamadım?

Neden yanındaki küçükten çekindim?

Korktum mu?

Çekindim mi?

Utandım mı?

Ben ki asla çekingen değilim ve hiç olmadım, seni görene değin.

Ben ki asla utanmam böyle şeylerden özellikle de güzel bayanlardan ve hatta yerine edepsiz de sayılırım..

Ben ki korkmam aşktan sevgiden güzel olan hiçbirşeyden..

Neden ellerine dokunup, ellerimle saramadım?

Neden gözlerinin bebeklerine bakamadım? İçimden seni doya doya öğmeler geçerken, neden öpemedim, teninde doya doya dolaşamadım.Neydi beni bağlayan, neydi beni durduran..Bak sen bana..

Bak sen...Bu hoş duyguları yoğun bir şekilde yaşarken düşündüklerime...Bak sen ben yaramaza...Her şeye rağmen, yine mutluydum, yine heyecanlaydım, yine seviyordum..