Ben mi imkansızım? Sen mi? Yoksa hayallerim mi?

Bu gün yine duygusallığım üzerimde. İçimden geçen duygularımı yazıya dökmek istedim ve kalemimden dökülenler.

İnsan bazen yaşanması gerekenlerin farkında olamıyor. Sevmek varken sevmiyor kendini başka duygularla meşgul ediyor. Stres, üzüntü,ne, neden ,niçin düşüncelerle zihnini yoruyor. Bunları ya sağlığını yada sevdiğini kaybedince anlıyor.

İnsan üzüntü duyduğu bir olayı unutmak varken, inat gibi hücrelerine kadar düşünür unutmak istemez. Obsesif bir şekilde takılırda takılır. Kafasında şekillenir de şekillenir artık. Haykırarak konuşmak varken sessizliğin içine gömülüp sebep arar kendi kendine.

Düşünüyorum insan bunları ne zaman yapacak sevmeyi, unutmayı,ve haykıra haykıra konuşmayı, başkalarıyla paylaşmayı. İnsanlar ne zaman üzüntülerden kolaylıkla kurtulabilecek ya da istediklerine kavuşabilecek.. Benim için kendi kurallarımı yıkmak çok zor bir ihtimal olduğu gibi diğer insanlar içinde aynı durum olduğunu düşünüyorum. Çünkü insanın hayatta bazı isteklerinin olmasına imkan yok.

Düşünür insan sevmeyi aşık olmayı.Neden-sebep ilişkisi aramadan. Kapılıp gitmek ister yüreğinin götürdüğü yere uzaklara aşkıyla sevgisiyle sevdiğiyle,bir şeyler paylaşmak ister ama gidemez.. Bu şekilde gitmek kolay gelmez kimseye... Yasaklıdır bazı istekleri çoğumuzun.

Oysa ne güzel olurdu insanın imkansız sevdiğiyle çok uzaklara gitmesi bilmediği kır bahçelerinde çay yudumlaması, sonra koyu yeşil ormanlıklarda yürüyüş yapması, bütün güzellikleri paylaşması, sahil kasabasında yürüyüş yapması yada güzel bir akşam yemeği veya bir hafta sonu sinemaya gitmesi ,arabayla hız yapması,güzel bir günün sabahında birlikte uyanması. Hangi sevgili istemez bütün bu güzellikleri paylaşmak.Kanımca hayır diyecek hiç kimse yoktur. Hayal tabi bunlar kimi insanlar için imkansız hayaller fakat yinede hoş.....

Hayal dedim ya .....Engelleyemez insan düşüncelerini. Hayal eder gözünün önünde canlandırır ister ki özlediğinin gelip onu bulmasını, özledim seni deyip aramasını, merak ettim nerelerdesin demesini, bu koca dünyanın bu koca şehrinin karanlık gecelerinde.

Özlenenin ansızın gelip hadi hayallerini gerçekleştirelim demesi kır bahçelerine ormanlara o istediğin seyahatlere çıkalım demesini bekler. Özlenen ne zaman derki acaba ?..Unutturabilir mi onsuz geçen zamanları ?.Nerelerdesin sevdiceğim der mi ?.İmkansız olduğu için diyemez...

Fakat bence demeli... Seven bir kalbin bu İstekleri bu kadar imkansız olabilir mi ?..Aşıklar için imkansız diye bir şey olamaz .Bu durumda özleyen mi, imkansız, özlenen mi imkansız acaba yoksa istekler mi ?.Kararı siz verin.

Özlenen birgün özleyenin imkansızlarını gerçekleştirmek isterse, özleyeni özlerse nerede olduğunu merak ederse sakın vazgeçmemeli ? Sevdiğine kosmalı haykıra haykıra anlatmalı herşeyi.. Hadi gel imkansızlarımızı gerçekleştirelim birlikte demeli. Birlikteliğin en güzeli yaşanmalı.

Gitmesine izin verir bazen insan sevdiğinin... Seviyorsa yürekten aşıksa gururu aşıp gitme demeli kal demeli ki arkasından özlem duymamalı yaşanması gereken güzel zamanlar varken, hayat boşa akıp geçmesin.

Sevgiyle ve mutlulukla kalın.

Özlem sizden ırak olsun.

Sevgiler