Benim Kalemimden Bir Delikanlının İstanbul’a ve Sevdiğine Vedası

SEVGİLİYE
Sen bu satırları okurken,
Son vapura binmiş olacağım ben.
Kim bilir belki o çok sevdiğimiz
Martılar da ortak olacak vedama.
El sallayacağız sana ve İstanbul ‘a
Dalgaları seyrederken.
Önce ninni gibi gelen tiz sesin
Gidecek kulaklarımdan.
Sonra bakmaya doyamadığım
Badem gözlerini unutacağım.
Güneşin yaktığı beline uzanmış
Dalgalı kızıl saçların
Silinecek zihnimden.
Evet evet kolay olacak
Bir çırpıda bende yok olacaksınız
İstanbul ve sen.
Adını dahi anmayacağım
Ne Kanlıca’ da yediğimiz yoğurdun
Ne Eminönün ‘de yediğimiz balığın
Tadını anımsayacağım.
Kah Sultanahmet ‘ e küseceğim
Kah Mısır Çarşısı’ na.
Hatta Kadıköy Rıhtımı’ ndan
Nefret edeceğim seni ilk orada gördüğümden.
Biliyorum bir zaman acı çekeceğim
Yedi Tepe İstanbul’ da hatıran olduğundan.
Seni soran dosta;
Kırk yıl hatırı var diye
Bir kahve içmek istedi ayrılırken,
Baktım çekemiycem
Dayadım ayranı ayrı düştük
Diyeceğim gülerken...
Biliyor musun sevgili?
Bunlar yalnızca zihnimden geçen.
Ne seni unutacağım,
Ne İstanbul’ u...
Ben bir Leyla’ ya vuruldum
Ve o Leyla’ nın yüzünden,
Ömür boyu tüm Leyla’ lara
Düşman olacağım.
Usul usul göçüp gideceğim,
Bir daha kimseyi sevmeden...

SİBEL YILMAZ


Bir sonraki buluşmamıza dek sağlıcakla kalın...