Bir Çanakkale destanı

Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın,
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver bu sessiz yığın,
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.

Çanakkale Savaşı; altı asır üç kıtaya hükmeden Osmanlı’nın son zaferi ve İstiklal Harbi’nin habercisiydi. 250 bin şehidin kanıyla sulanan vatan toprağımızdan Seyid Onbaşı’nın hikayesini size yazarak şehitlerimizi ve Seyid Onbaşı’yı saygıyla analım istedim. Ruhunuz şad olsun… Sadece 18 Mart’lar da değil, yaşamımızın her anında sizi hatırlayacağız.

Denizden püsküren çelik ve ateş, Mecidiye tabyasını alt üst etmişti. Mermi yağmuru Mehmetçiği açıkta duramaz hale getirince, takım subayının emriyle Mehmetçik sığınağa koştu. Erlerin büyük bölümü sığınağa girer girmez, sığınağa isabet eden bir mermi, hepsinin şehit olmasına neden oldu. Ancak Seyid Onbaşı yara bile almamış sadece bayılmıştı. Ayıldığı zaman karşısında takım arkadaşı Ali ‘yi buldu. Etrafa bakındı, başka kimsecikler yoktu.

Ali, 14 şehit ve 24 yaralı olduğunu Seyid Onbaşı’ya söyleyince, Seyid Onbaşı ayağa kalktı ve denize doğru baktı. Düşman gemilerinden alev ve duman püskürüyordu. Tabyanın içinde bir tek top kalmıştı, gerisi toprağa gömülmüştü.

Seyid, bir tabyada ki topa, bir de denizlerde ki gemiye baktı. Düşman gemisi kıyıya iyice yaklaşmıştı. Arkadaşına, “Gel Ali, yardım et de şu gülleyi namluya sürelim” dedi. Top mermisini kaldıracak alet bozulmuştu. Mermi, ancak sırtlanarak namluya sürülebilirdi. Ali, önce yerdeki mermiye, sonra da Seyit’e baktı.” Kaldıramazsın Seyid ” dedi. Çünkü bu top merminin bir tanesi 276 kilo geliyordu. Seyid, kararlı bir sesle “Hele bir deneyeyim” dedi. Onbaşı Seyid, elini toprağa bulayıp “Ya Allah” diyerek omzuna aldı ve tek hamleyle mermiyi namluya sürdü. En öndeki geminin kıç tarafında ve su kesiminde patladı. Bu gemi, “Ocean” idi. Geminin dümen tertibatı bozulduğu için, derhal bulunduğu yerde harmanlamaya başladı. Etrafındaki gemiler kendilerini korumak için kaçıştılar.

Nitekim, zaferden sonra ziyarete gelen kumandanların yanında, Seyid Onbaşı’dan bu mermiyi tekrar kaldırmalarını istemişler kumandanlar. Seyid Onbaşı’nın o şekilde fotoğrafı çekilecek ve tarihe emanet edilecektir.

Defalarca tekrarlamasına rağmen 276 kiloluk mermiyi yerinden kaldıramaz.

Kumandan Paşanın, ”Oğlum o zaman nasıl kaldırmıştın?” diye sorması üzerine şu anlamlı cümle dökülür dudaklarından;

“ Kumandanım, gâvuru görürsem yine kaldırırım.”