Bir Cumhuriyet gecesi...

İstanbul’da Kadıköy’de Bağdat caddesindeki Cumhuriyet Bayramı kutlamalarına ben de katıldım. ( Onun için Gemlikte Atatürkçü Düşünce Derneği üyesi olarak aralarında bulunamadım.)

Bağdat Caddesinde ki kutlamalardan çok etkilendim, gururlandım, adeta gözlerim doldu.. Laf olsun ,sayfa dolsun diye söylemiyorum, Bu yaşa geldim, kızım Canan – torunum Irmak’la kol kola bu yürüyüşü büyük birhaz ve kıvanç içinde gücüm yeterince heyecanla , marşlar söyleyerek adeta adım adım Cumhuriyeti içimize sindirerek yürüdük…

Kadıköy Belediyesinin renklendirip canlandırdığı resimlerde Atatürk’ün ve İsmet İnönü’nün yan yana bizlere güvenle bakan resimleri gördükçe içime bir sıcaklık yayılıyordu…

Cadde boyunca sıralanmış ve hemen hepsi yabancı isimler taşıyan şık mağazaların, cafelerin kaldırımlarda kurdukları devasa hoparlörlerle bangır bangır Onuncu yıl marşı , Harbiye marşlarını dinlemek tüylerimi diken diken ediyordu.. Ne şenlikti bu…

Bu arada şunu da yazmalıyım ki Cumhuriyetin 83 yılını kutlarken hala Onuncu yıl marşına dönüyoruz. Bir elli yıl marşı bestelendi , ama halk bu marşı tutmadı. Bizlere ,heyecanlarımıza hitap edemedi ki , halen bu güzel marş ( Onuncu yıl ) marşını heyecanla bağıra bağıra söylüyoruz..

Bazen marş yetmeyeceği için bu heyecana uyan yabancı parçalarda çalınıyordu. Günün anlam ve önemine değilse de gençliğe uygundu…

Sonra tekrar Harbiye marşına dönülüyordu.. “ Yaşa Varol Harbiye… Yıkılmaz satvetinle ..Göklerden gelen bir ses.

Sana ne diyor dinle… Kanla irfanla kurduk ,, Biz bu Cumhuriyeti .. Yıldırımlar yaratan … Bir ırkın ahfadıyız… “

İşte Cumhuriyet böyle kurulmuştu. Çok şükür ki onu koruyan, kollayanlarda vardı. Bu gece de Atatürk’ün ihtiyarları , gençleri ,torunları kol kola güvenle yürüyorlardı..

Sonra binlerce motorsikletler ,müthiş bir uğultu içinde geçtiler.. Bence Cumhuriyet kutlanıyordu ama aslında İktidar da protesto ediliyordu..

Zaman zaman etrafıma baktım, bir tane bile türbanlı kafa göremedim.. Acaba bu geceyi ,heyecanını görmemek için yerin altına mı girmişlerdi diye düşündüm.. Halbuki bu onlarında bayramı olmalıydı.. Bu ülkenin bağımsızlığını sağlayan ,evlerinde güvenle oturtan , minarelerde ezan sesi duyuran , camilerinde ibadet edilmesini sağlayan bu Cumhuriyeti içlerine sindirmeleri , insan olarak vefa borçları olması gerekir..

Onun için ben her zaman söylüyorum ,birkaç yobaz’ın hareketi sizleri karamsarlığa sevk etmesin.. Koruyanlar ve kollayanlar , ve Atatürk gençliği bir sel gibi gelir ,bunları silip süpürür, geride bir kir kalmaz..

Gelecek sene yine Bağdat caddesinde Cumhuriyet Bayramı kutlamalarına katılma duygusu ile orada olan herkesi,Kadıköy’ün Belediye Başkanlığını yaşlı bir Harbiyeli olarak gözlerim buğulanarak selamlıyorum.

Yaşlı Atatürk gençlerine bu güzel geceleri de gösterdiğiniz için binlerce sevgi ,saygı . Güzel , aydınlık günlere doğru ,hep beraber…