Bir elinde cımbız…

Belki bir kısmınız yazının baslığını görünce, bunun Orhan VELİ şiirleriyle ilgili bir yazı olduğunu düşünebilirsiniz, ama değil… 

Orhan VELİ “Cımbızlı Şiir” adını verdiği şiirinde 

“Ne atom bombası,
Ne Londra Konferansı,
Bir elinde cımbız,
Bir elinde ayna,
Umurunda mı dünya” diyerek hani memleket yanıp yıkılırken bile kendinden başkalarını düşünmeyenleri eleştirmişti ya… 

Aynen onun gibi, birileri de sözde Müslümanlığa soyunmakta… 

Ama iş… 

Vatan, bağımsızlık, milli ekonomi, emperyalizm, AB… 

Hatta Kurtuluş Savaşı… 

Atatürk 

Ulus devlet 

Üniter yapı ve 

BOP’a gelince her nedense kör sağır ve dilsiz rolü oynamaktadırlar… 

Aslında sesiz kaldıkları konular sadece bununla sınırlı değil… 

O kadar ki, yanı başımızda, üstelik aynı dinden olan komşumuza düşman girip yaklaşık 10 yılda 2 milyon Müslümanı öldürdüğü halde, bu eğilimdeki hiçbir örgütten en küçük bir ses duyamadık… 

Hatta son günlerde birçok İslam ülkesinde ABD ve AB eliyle büyük tezgâhlar yürürlüğe konulurken bile bırakın sesi, bunlardan vızıltı bile gelmedi… 

Tüm bunlar olurken iş emperyalizmin Türk ulus devletiyle ilgili dayatmalarına gelince, onlara destek olup, onların taleplerini seslendirenlere, bunun için AB’den para alanlara söylüyorum… 

Sözüm size… 

İşte onlardan bir kısmı geçtiğimiz günlerde eylem yaparak bazı konuları dile getirdi
Neymiş “And’ımız kaldırılsın” mış… 

“Irkçı Kemalist müfredat sona ermeli” ymiş… 

“Anadilde eğitim Hakkı”ymış… 

Aslına bakarsanız bu tür eylemler yeni değil. Bundan bir süre önce de yani 2008 yılında da, aralarında aynı derneklerin bulunduğu bir grup eylem yapmış, o zamanda başta 10 Kasım Atatürk’ü anma günü, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı gibi Ulusal günlerle ilgili törenlerin kaldırılması istenmişti… 

Yine bir süre önce benzer düşünceleri savunan bir eğitim sendikası da aynı şekilde öğrenci andının kaldırılmasını istemiş ve anadilde eğitim talebini dile getirmişti… 

Aslında amaç belli, ulus devlet… 

Zaten biraz dikkat etiğinizde göreceksiniz ki bu durum belki de 100 yıldır hiç değişmedi… 

Kurtuluş savası sırasında da yabancı kökenli örgütleri saymazsak, içeriden kurulan ve Kurtuluş savasına karşı çıkan örgütler bulunuyordu ve bu örgütlerin en önemlileri Teali İslam ve Teali Kürt cemiyetleriydi. 

İşte bu örgütler o dönemde Kurtuluş Savaşına karşı mücadele etmişlerdi.
Kurtulduktan sonra kurulan Cumhuriyete… 

Yapılan Devrimlere… 

Hani zaman zaman insanın aklına gelmiyor değil… 

Emperyalizm neden ulus devlete, onun sembollerine, onu koruyan güçlere savaş açarken, etnik ve dini örgütlenmeleri destekler… 

Az önceki nedenlerden olmasın…

28–07–2011
Nusret KEBAPÇI