Bir garip blog yazarı!

Hayallerimden biri de gazeteci olmaktı! (benim gibi bir adamı bir iki hayal kurtarmaz da!)

Kısmet olmadı!

İnşaatçı oldum!

Bir yerde iş yaparken Karayollarının kontrolü geldi işimize bakmaya da beni bir şeye benzetemedi herhalde, sormuştu.

“Sen ne iş yapıyorsun kardeş?”

“Ses sanatçısıyım!” Demiştim!

Adam esprime kızmıştı!

Uyanık, sonraları yanımızdan ayrılmaz olmuştu!

Hep aklımda yazı yazmak vardı! Tabi o yıllar ne internet var, ne blog kavramı! Gazetelerin “okur ne diyor “ köşelerine ufak tefek şikâyetler yazardım. İki kez de şiirim çıkmıştı bir gazetede! (Mihriban yok o zamanlar!)

İyi bir gazete okuyucusuydum diyebilirim!

Rahmetli babamla kavga ederdik bu yüzden! Gider gazeteleri alır okur öyle haber verirdim babama! Yoksa isteyecek! Yatakta okuyacak! Götürmesem kızacak!

Dünya görüşüm, okuduğum gazetelerle şekillenmişti.

Hatta bir gün rahmetli Kasım dedeme Cumhuriyet Gazetesini göstermiştim de çok beğenmişti!

“Aferin oğluma benim! Bakın çıplak karı resimli gazeteleri almıyor!”

Zamanla bozulduk tabi!

Irak’ta, kontrolümüz Adile’ye Tan Gazetesini gösterdiğimde kızmıştı güya!

“Ahmet, namahrem bunlar! Neden bakıyorsun?” Demişti!

Şimdilerde pek okumuyorum köşe yazılarını. Kimin ne fikirde olduğunu biliyorum çünkü. Öyle ki, dün savundukları şeylerin bugün tam aksini savunuyorlar. Görüyorum bunu!

Çoğu ısmarlama yazı yazıyor!

Ben yazar olsam bunu yapamazdım.

Birilerinin keyfine hareket edemezdim!

Bunu kendime ihanet olarak görürdüm!

Blogda siyaset üzerine yazılar yazıyorum arada bir! Ama bu kadar yazı yazmışımdır hiçbir yazımda kendimle tezada düşmedim.

Beklentim yok ki!

Bugün iktidarın yaptığı bir icraat hoşuma giderse helal olsun derim! Yazarım!

Beğenmediğim bir şey olursa da yazarım!

Açık olmak karakterimdir.

Blog yazarı böyle olmalı diye düşünüyorum.