Bir gün yine !

Olanlara inanamıyorum!
Arkadaşlarım ellerimden kayıyor, kahroluyorum.
Ne bir heyecan kaldı yazmak için ne de zevk.
Gidiyor dostlar birer birer.
Yirmisinde değiller ki deli fişek ruhları yönetiyor onları diyeyim!
Nasihatler edeyim.
Kendimi ilk kez bu kadar yalnız hissediyorum.
Terk edilmiş!
Eskiye aşkı anlıyorum.
Yeniye alışmanın zorluğunu da.
Ama onca yılın emeğini heba edip,
daha ikinci günde, hoşça kalın demelerini anlayamıyorum!
Göz kapaklarımla kazıdım hayatı.
Pes etmedim hiç.
Şimdi de etmeyeceğim.
Elbet yeni evimizi de seveceğim.
Dostların döneceğini umut edeceğim.
Çok mutlu bir aile olacağız.
Biz.
Bir gün yine.