Bir hatırlama

Bugün günlerden Pazar 8 Temmuz 2012. Eloğlu şimdi denizlerde, plajlarda keyfini sürdürüyor. Ben ise evde kitaplarımla, dergilerimle geçmişte gazetelerde yazdığım yazılarımla baş başayım Onları inceliyor ve bir daha severek onları okuyup okşuyorum.Onlarla adeta sohbet ediyorum. Her zaman dediğim gibi kitaplar, dergiler ve gazeteler benim en sadık vefalı dostlarımdır. Ben bunları karıştırırken koca bir zarf elime paket diye düştü. Bunların içinde, bana dostlarımdan gelen mektuplar, kartvizitler yer alıyor. Bunların çoğu 1990–1996 yılları arasında yazılanlar, çizilenler ve bana gelen bayram ve yılbaşı kartları… Tek tek gözden geçirdim.Bir şiir ve acı kahve tarıdında geçen zamanları bir bir yaşadım.

Yahu nerden nereye geldik. Eskiden kartlar vardı, kartvizitler vardı, yeni yıl ve bayram tebrikleri vardı. Bunların çoğu özel rengârenk hazırlanmış hatırlatmalardı. Teknoloji bunların çoğunu alıp götürdü. Şimdi cep telefonlarıyla bir birimize mesajlar gönderiyoruz. Belki bir gün bunlarda silinip gider diye düşünüyorum. Geçen gün bir yerde okumuştum, “kendini imha eden kitap Piyasada” başlığıyla yayımlanan haberde: Arjantin’de bir yayınevi, kitap okuma hızını ve satışlarını aynı anda artırmak için ilginç bir yöntem geliştirdi.

Özel bir teknik kullanarak içeriği zamanla kalybolan bir kitap tasarlayan yayınevi, hazırladığı ilk kitabı “ Bekleyemeyen kitap” konseptiyle ( kavramıyla ) okuyucusuna sundu. Kitap, Latin Amerika öykülerinden oluşuyor. Bu kitabın bir özelliği uçucu bir mürekkeple hazırlanmıştır. Okunduktan iki ay sonra hava ve güneşten etkilenerek yazıları silinip gidiyor. Bu kitap ağzı kapalı özel bir paket halinde satışa sunuluyor. Kitabın tanıtım videosundaki tanıtım sloganı şöyle:  İlk denemesinde okuyamayanlar bir daha okuma şansı bulamayacaklardır” diye yazılıdır. ( Tarih: 5 Temmuz 2012 Gazetelerden )..Bu da teknolojinin bir başka ayıbı veya ürünü…

Şimdi asıl yazacağım konuya ( Hatırlatma ) ya dönüyorum. Bana gelen bayram ve yeni yıl kartları arasında Fethiye’den emekli öğretmen araştırmacı yazar ve şair kadim dostum Ünal Şöhret Dirlik’ten gelen bir kartviziti var. 10,5 X15,5 ebadından bu özel hazırlanmış kartın birinci sayfasında Ünal şöhret Dirlikli’n adı, soyadı adresi, telefonu ve yayımlanan bazı kitaplarının adları yer alıyor. Bu güzelim kartın arkasında “HATIRLAMA” başlığı altında ufak, ama manidar bir şiiri yer alıyor. İşte bu has duygulu şiirden dolayı bu güzelim kartı alıp bir köşeye atamadım. 16 yıldır bir çantada saklıyorum.  Şimdi bu güzelim şiiri burada sizlerle aradan 16 koca yıl geçtikten sonra sizlerle paylaşmak istiyorum:

HATIRLAMA

Belki seni unuturum demiştim

Yalanda değildi bu sözler

Ama unutamadım inan

İçime işlemiş

Ruhuma girmiş

Beni vurmuş

Beni öldürmüş

Beni sana kul eğelemiş

O güzel gözler…

Ünal Şöhret Dirlik / 1996- Fethiye

Diye yazıyor sevgili kadim dostum şair Ünal Şöhret Dirlik… Ünal Şöhret Dirlik Fethiyeli'dir , öğretmendir ve bir halk edebiyatı uzmandır. Çalışkan ve üretkendir. Adı  gibi eserleriyle ün salmış, halk arasında şöhrete erişmiş ve öylece diri, birlkten yaha bir kişiliye sahiptir. Bu şiirin altına şu notu da yazıvermiş yeni yıl münasebetiyle: 

" 1996 Yılı hayırlı olsun. Gazeteleri kesme ( Yani  gazeteleri  bana göndermeyi ihmal etme diyor )  Bu şiiri de koy. Ben Mahalli bir televizyonda program yapıyorum. Onun için ihmal ettim.Selam ve sevgilerimle”  diyerek imzalamışlardır.

Ben de yeri gelince bu şiirini bir daha  yayınlıyorum. Daha önce de  Yeni Söke Gazemizde yer vermiştim. Buradan bir daha sevgili kadim dostum Ünal şöhet Dirlik’e selam ve saygılarımı gönderiyor ve sağlıklı günler, uzun ömürler diliyorum...

Abdülkadir Güler /  kadirguler123@hotmail.com