Bir inanca düşünceye aşırı inanılıp bağlanılıyorsa o inanç düşünce doğru bile olsa tehlikelidir

Allah’tan benim böyle bir derdim yok. Değilse halim nice olurdu. Bu böyledir, öyle mi, kabul. Gel uğruna savaşalım. Hadi gidin ya! Faydası olacaksa olsun, bedel ödemek de neymiş, düşünceleri canımızla satın mı alacağız? Cennete gidecekmişiz, gitmem anasını satayım! Bir kısmımız acı çekerse diğer kısmımız mutlu olacakmış. Sittirin gidin ya! İnsan gibi yaşamanın bedeli mi olurmuş. İnsan gibi yaşamanın bedeli insan olmaktır. Bunun için de ölmek ve öldürmek gerekmez.

Eğer bu yollar böyleyse (ki böyle) ben bunlarla kurtulmak istemiyorum. Vatanı da istemiyorum, bayrağı da istemiyorum, Tanrı’yı da istemiyorum, tüm iyi ve güzel dediğiniz şeyler sizin olsun, kanlı güllerinizi affedersin… sokun! Böyle insan gibi yaşayacağıma öyle hayvan gibi yaşarım daha iyi.

Güneşi korumamız gerekiyormuşuz; e tabi korurken de yanabilirmişiz. Bunu anlarım da şimdi öyle bir şey yok ki. Ahlakı korumak için ölmem gerekiyormuş. Ahlak nedir ki, hiç işim olmaz. İnandığımız şeylerin uğruna ölmeliymişiz. İnanmıyorum ulan! Allah Allaaaahhh! Bu ne saçma sapan şey ya! Sahip olduğumuz şeyler desen yine anlarım yani. Kaldı ki ben evim için bile savaşmam. Kaybedersem canım sağ olsun. Sadece canım için.

Biz eğer bunlar sayesinde insansak hayvan gibi yaşarım daha iyi! Bayrak yere düşmüş, alır yıkar ütüler bağrıma basarım. Kirlense de yırtılsa da benim bayrağım. Bayrağımı yakmışlar. Olsun, yeniden dikerim.

Biz bu yoldan cennete gideceksek bile yolumuzu değiştirip cehenneme gidelim! Zaten bu yol cennete falan gitmez. Cennetin yolu böyle mi olur. Cennetin yolu gül bahçesidir, Allah öldüre öldüre bana gelin demiş olabilir mi? Bugün dünyada nerede insanlık(!) varsa orada ölüm var, zulüm var. Sorumlusu inanç ve düşünceler.