Bir prenses geldi dünyaya

Evet tarih 26.08.09 çarşamba... 9 aylık bir serüvenin son saatlerini yaşıyordum o kadar garip duygularla yüklüydüm ki tarifi imkansız... Hem üzülüyordum hem yavrumu kucağıma alacağım için çok seviniyordum...

O gece hayatımıın tartışmasız en heyacanlı gecesiydi bütün bir gece gözüme uyku girmedi uykusuzluktan başıma ağrılar girdi ama ağrıdan bile şikayetçi değildim kızımı görecektim bundan daha güzel bir duygu olabilir miydi? Evet sıra geldi hastaneye gitmeye doğum çantalarımı kontrol edip son eksikleri de tamamladıktan sonra eşimin erkek kardeşi gelip bizi aldı tabi eşimin anne ve babası bizden önce ordaydılar herkezde bir telaş, bir heyecan ki anlatamam ilk torun tabi ne de olsa... Birde benim hamileliğim biraz zorluydu onun da endişesi vardı tabi ki...

Hemşire geldi, odama çıkardı 303 nolu odaydı hayatım boyunca unutmayacağım bir numara olarak hafızamdaki yerini aldı...

O ana kadar heyecan vardı ve bir anda korkuya dönüşüverdi serumumu taktılar, önlüğümü giydim ve ameliyathaneye doğru hasta bakıcıyla birlikte ilerlemeye koyulduk.

Eşimin o günkü halini hayatımın son raddesine kadar asla unutamam hem bana bişey olmasından korkuyordu hemde çocuğumuzu düşünüyordu kıyamam çok yıprandı o gün yeri gelmişken hayatımın en özeli eşime teşekkürü bir borç biliyorum hep yanımda olduğu ve elimi bir an olsun bırakmadığı için çok şanlıyım... Ona aşığım ben hayatımın aşkından küçücük bir aşkım daha olacaktı bunun düşüncesi blle içimi yeterince huzurla doldurmaya yetiyordu.

Ve...Saat geldi eşim ve tüm ailem bana kapıya kadar eşlik ettiler ve artık ayrılma zamanı gelmişti... Ben ameliyathaneye girdim çok tuhaftı bilmiyorum garip bir mutlulukla birlikte tarifsiz bir korku yattım masaya hemşirem, doktorum, anestezi uzmanım hepsi moral veriyordu ama ben korkmuyordum onlar yaşanılan anı bense narkozdan ayılıp kızımı göreceğim anı düşünüyordum... Nihat bey narkozu yavaş yavaş vermeye başladı o arada bana kızımın göbek adının ne olacağını sordu düşünmediğimi söyledim bu kez kendisi bir isim söyledi ve bunun olmasına ne dersin dedi peki olur dediğimi hatırlıyorum sonrası 1 saatlik bir karanlık...

Evet saat 08:45 dünyalar güzeli bir kraliçe dünyaya merhaba dedi...

Babası bir an olsun başından ayrılmamış kucağıma aldığım anda gözyaşlarına boğuldum dedi ve kıyamam sevgilim ben ameliyattan çıkana kadar ağlamış ve dua etmiş...

Uyanmam 1 saati buldu uyandığımda ilk eşimi gördüm baş ucumda elimi sımsıkı tutuyordu... Belli ki uzun süredir başımdaydı... Uyandığımda ilk ağzımdan çıkan ' kızım nerde' olmuştu... Ve kızımı gördüm küçücük gözleriyle küvezden bana bakıyordu o an anneme kalbini kırdığım her an için tarifsiz bir pişmanlık yerleşti yüreğime artık bende br anneydim ve kızım bana ilk kez bakıyordu işte bir çift bakış bir insanı ancak bu kadar büyüleyebilirdi...

Aşık oldum o masum 1 çift mavi göze babasıydı gözleri aynı ne kadar çok sevmişim ki tıpkı eşimdi kızım gülüşünden göz rengine kadar...

Kızım, eşim ve tüm ailem yanımdaydı o gün kesinlikle mucize bir gündü... Artık anneydim ece'mi kucağıma aldığımda bir ağladım ki sormayın gitsin salya sümük derler ya aynen öyle işte...

Yüreğimin atışı farklılaştı, gözlerim her çocuğa anne gözüyle bakmaya başladı, ellerimin kızım için ne kadar gerekli olduğunu hissettim. İleride elime ihtiyaç duyduğu her anda yanında olabilmek için...

Ailemize hoş geldin annecim... Bana anneliği tattırdın ne mutlu bana ki Allah'ım senin gibi bir meleği bize bahşetti...

Binlerce kez şükürler... Hayatımızın sonuna kadar iyi ya da kötü her durumda biz ailen olarak hep yanındayız bebeğim umarım yüzün kadar güzel bir geleceğe sahip olursun... Ağlayarak doğdun gülerek büyü bebeğim...

*