- Kategori
- Kültür - Sanat
Bir ressam ve şairin penceresinden "Kadın"
Figen Mete'nin fırçasından
O bir ressam, şair ve de yerel bir radyoda programcı… Kendi anlatımı dışında hakkında fazla bir şey bilmiyorum. Sadece aynı sitede (türklider.org) paylaşımlarda bulunuyoruz. Ve kendisini yine kendi kelimeleriyle az da olsa tanıtmak istiyorum. Neden mi? Zira öyle güzel şiirleri var ki hele içinden biri bana göre olağan üstü…Türkiye'de kadın olmayı o kadar güzel anlatmış ki...
***
Figen Mete
Efendim kendisinin bu dünyaya ait olmadığı bir gerçektir...
Güneş sisteminin en ücra gezegenlerinden birinde dünyaya geldiği, fakat annesinin onu doğurduğuna pişman olduğu , ama o gezegende figen'i bırakabileceği bir cami avlusu bulamadığı için, bizim dünyamıza gelerek, Erzurum'daki Muratpaşa camiinin avlusuna bırakıp kaçtığı rivayet edilir....
Bebekliğinde onu cami avlusunda bularak eve getiren aile, kundağını açıp da yüzünü görür görmez ilk olarak "ıyykk..çok çiirkinnn.." şeklinde tepki vermişse de, daha sonradan ameliyatla bebeğin kuyruğunu, antenlerini aldırmış, ancak ondan sonra nüfus müdürlüğüne gidip, Figen'i nüfusuna geçirmiştir.
Kadın
Yeter bu kadar özgürlük sana
Çok bile nefes aldın
Haydi şimdi rolünün başına kadınım
Burası evin olacak, aç kanatlarını
Alın terinle örüp her bir duvarını,
Sabrınla donat.
Sakın duymayayım başka hayal kurduğunu
Sana lütfettiklerime inat.
Zaman ANA olma zamanı
Hazır değil misin?
Bana ne!
Haydi çocuk doğur...
Ya da bulunur doğuracak bir kuma.
Ve beni memnun et, gönlümü eyle.
Başka hayat diye birşey yok,
Mutlu ol böyle.
Bu kapının dışında da namusumun adısın
Dimdik dur,
Ama başın önünde, unutma!
Eteğini düzelt,
Savurma saçlarını
Bir-iki dil uzanmışsa namusuna,
Namussuzsundur.
Helâldir kanın...
Dünyanın tozunu, kirini toplasa da
Birkaç kirli ağızda kirlenen kadın namusu kadar,
Kirlenmez, kar tanesi bile...
Bu dünya böyle.
Kalkma ayaklarının üzerine
Böyle iyi, mutlusun sen
Ağlama..
Gülen gözlere kayarsa gönlüm,
Suçlusu sensin unutma!
Sana gücüm yetiyor
Sen sindikçe karşımda,
Küçük dağlar benim oluyor...
Bensiz, bir hiç ol.
Asma suratını,
Haydi beni elinde tut,
Gülümse...