Bir yıldız daha kaydı- Gazanfer Özcan

Bir yıldız daha kaydı dünyamızdan...

Yıllar evvel Levent'te oturuyorduk. Levent şimdiki Levent değil. Vasıtası az, her yere uzak. Kışın kar yağdığı zaman sokağa çıkamazsın. Cebimizde para kısıtlı. Ama biz Levent'ten Cağaloğlu'na Gazanfer Özcan tiyatrosuna giderdik hiç bıkmadan. Tiyatronun altın çağlarıydı. İstanbul tiyatrosu, Muammer Karaca, Haldun Dormen, Nejat Uygur vs.TV daha hayatımıza girmemişti ve biz aşıktık onlara.

Bizim ülkemizde gerçek sanatçı olmak, çok zorlu uzun bir yoldur. Gazanfer Özcan, Gönül Ülkü'de tiyatrolarını yaşatmak için bir ömür verdiler. O devlet sanatçısıydı. 78 yaşındaydı ve 40 milyardan üç haneli rakamlara çıkan vergi borcunun ağırlığıyla yaşadı son yıllarını. Onu DEVLET SANATÇISI yapan devleti ve zengini, o ve onun gibi gerçek sanatçılara ve insanına ben bildim bileli sahip çıkamadı.

Sevenleri üzülmesin diye hastalığını bile saklayan, o ince rakik insanın hissettiklerini ta içimde duyuyor ve daha çok üzülüyorum...

Kaybedince anlarız gidenin kıymetini,
Yaşarken kırdıysan kalbi, ne önemi var.
Can gittikten sonra vefa, sadakat,
Kendini tatmindir dili oyalar...

Nur içinde yat aziz sanatçım..Sen ölümle ölmeyenlerin safına katıldın. Maddiyatla, hırslarla ölmezliği arayanlar sizlerden derste alamıyorlar ne yazık ki.!

NE HABER?

Söndürsen de yangınları içte köz kalır ,
Yıksalar değerlerini ruhta öz kalır,
Gönül affetsede dilde iz kalır
Kırdınsa kaseyi camdan ne haber...

Alsalar ışığını gördüğün yeter,
Zaman, sabır denirde sabırda biter,
Sevgiler kuş kanadında uçuşup gider,
Kırdınsa kalbini yardan ne haber...

Ne ekersen dünyada onu biçersin,
Üzdüysen gönülleri neyle silersin,
Kime kalmış bu alem sende gidersin
Anılmazsa ismin candan ne haber...

cansın erol