Bırak, amca kesme...

 Bırak kesme amca
O bizim “Kurbanımız değil,
O artık akrabamız ,
Onu kesmek sakınca…

Kırma çocuk kalbimi
Biz ona çok alıştık
Çok üstüne bindik
Tarlalarda bayırlarda
Onunla çok koşuştuk.

Bak, şunun suratına
Hiç farkı var mı komik bir insandan
Bir yandan onun da giysileri var
Yünden,
Arzuları var,
Oynamaktan, gülmekten…

Onu nasıl alıp, götüreceksin
Gözlerini bağlayıp keseceksin
Sonra, yiyeceksin…
Ağlarım ben amca
Ben bir daha et yiyemem
Bir daha sana
Amca, diyemem…

Bırak gitsin ne’olur
Dağlarda gezsin, koşsun, hoplasın
Bol bol ot toplasın
Nasılsa akşam olunca
Döner gelir bize
Neşe verir, hepimize…

O daha bir kuzucuk,
Ne bir koç, ne de tosuncuk
Yapma Amca, kesme onu
Onu yerine sana çiçekler vereyim
Annemin aldığı atkıyı vereyim..
Ne olur yapma…

Bırak hayvanı özgürlüğe,
Bırak bıçağını bilemeği,
Bırak zavallı hayvan
Özgürlüğü tatsın, öğrensin gülmeyi..

Görünmez kanatlarını taksın
Hz.İbrahim’in yanına
Nasılsa,
Uçarak varacaksın.
Senin , ihtiyacın yok
Bir kuzuya, ya da koyuna
Zaten günahsızsın bilirim
Seni getirdiler bir oyuna.

Bırak şu hayvanı gitsin,
Allah’ın ihtiyacı yok kurbana
Ne de senin,
Bırak gitsin hayvanı,
Bırak gitsin uçmağa,
Tek başına,
Kanatlarını çırpa çırpa..