Biriktirilmiş dostluklar bir kalem sürçmesiyle silinmemeli.

O veya bu şekilde, bir merhabadan ibaret değil mi, buradaki beklentilerimiz?
O halde bir insana merhaba demek için tam teşekküllü bir hastaneden sağlık raporu almasınımı istemeliyiz?
Yada savcılıktan doğruluk kağıdı?
Hepi topu bir merhaba!
Dostlukların oluşması için bir çok blog konuları yayınlandı ve toplantılar düzenlendi.
Yine aynı duygularla bir kaç gün sonra bir yenisi daha planlanıyor.
Ancak, belki de bir gülücük işaretiyle geçiştirilecek önemde bir yorum, minnacık bir kıvılcımın birden alevlenmesine neden oldu.

Bir kaç gün önce, Mustafa Mumcu tarafından yayınlanan, dernek kurma çalışmaları ve toplantı konulu davet yazılarını okumuştuk hatırlarsanız.

Bahsi geçen yazı sonrasında Tansel Çam arkadaşımız tarafından benzer konuda bir blog daha yayınladı.

Tartışmalar işte tam bu nokta da başladı.

Sonrasında konu benim yayınladığım "Blogların tadı geldi" başlıklı yazıma taşındı.

Blogların tadı ne durumda sahi :-)

Tüm arkadaşlarımızın eleştirilerine saygı duymamla birlikte, tartışma konusu aslında bir bahar yağmuru olarak algılanmalı ve sağanağa dönüşmemeliydi.

Hem günlük koşuşturmacalarımız içinde nelere katlanmıyoruzki ?


Asla Polyannacılık oynayalım demiyorum ama burada bulunma amacımız hoşça vakit geçirmekse eğer, bir kez daha düşünmekte yarar var.

Bu arkadaşlarımız geçmişte kimbilir birbirlerine kaç defa abi kardeş diye hitap etmişlerdir...

Artıları eksileri, herşey ortada, arşivlerimizde...

Zeytin dalı ise uzakta değil değerli arkadaşlar, klavyemizin tuşlarında:-)