Bize Metehan geldi

Hastanede bebek kolumda koridorda bir ileri bir geri volta atarken kilomdan ve pijamalarımdan sebep bana yeni doğurmuş muamelesi yapıp, güle güle büyütün, geçmiş olsun diyen tüm hastabakıcı, hasta ve yakınlarına yok ben teyze oldum, annesi dinleniyor, narkozdan çıkmadan benim kucağıma verdiler bu tosunu beni annesi sanıyor diye uzun uzun açıklamalar yapmadan sırıta sırıta 2 gün gezdik Mim Metehan’la :))

İlk gece 10 dakikalık ağlamaktan veya emmekten yorulduğu için bitap düşmelerini uykudan sayarsak, o aralar da biraz dinlenmeye çalıştım ama hastane personeli, hemşireler o kadar renkli ki, gözlem yapıp bunu kardeşimle paylaşmaktan, sonrada kardeşimin gülmekten dikişleri patlayacak diye korkup konuyu değiştirmekten, hatta gülerken, canı acıdığı için ağlamasına üzülmekten yoruldum.

İkinci gece daha da ilginçti, damadı zorla eve yolladım çünkü artık ayakta uyuyordu, anneyle bebeği uyuttum ki , koridorda bir hemşire bağıra bağıra şarkı söylemeye başladı, şok oldum, yaw hastaneye mi geldik, gazinoya mı diye tam çemkiricem, sustu.

İki dakika hastane bahçesine kaçıp sigara içeyim dedim, kapıdaki güvenlik bir türkü çığırıyor Allah vermeye ne olmuş bizim millete bir şeyler olmuş, hali hazırda keşfedilmeyi bekler tipler her yerde, her durumda maşallah.

Gece 02, 30 a kadar damadın telefon ve mesajlarıyla tacizine yetişmeye çalışırken bir yandan da bebişi pışpışladım, kolda, omuzda gezerek susma ve yastığı sarsılarak uyuma gibi ilk kötü alışkanlıklarını edindirdim :))

Velhasıl bize Metehan geldi, İki kız kardeş olduğumuzdan, benim de kızım olduğundan ailemizin ilk erkeği :)

Teyze anne yarısıdır derler ya yok böyle bir şey Teyze = Anneymiş, kızıma duyduğum aşktan hiç bir farkı yok, Allah herkese nasip etsin.