Blogda üç yılın dökümü...

Milliyet Blog’a haziran 2006’da üye oldum.

Noel öncesi altıyüz blogu aşmışken kendimle hesaplaşma yazısı olsun istedim...İlk yazımı yazmam için kasım ayına kadar zaman geçmesi gerekiyormuş. Bu yazı nedeniyle ilk yazılarıma göz atma fırsatı yakaladım. Yazılar aracılığı ile olsa da üç yıl önceye gitmek farklı duygular yaşamasına neden oluyor. Değişimi, gelişmeyi kendi içimizde ve toplum olarak yaşadığımız için arada geçmişe göz atmakta yarar var diye düşünüyorum.

O çok bilinen kurbağa örneğinde olduğu gibi yavaş, yavaş ısıtılan kazanın içinde çırpınıp duruyoruz. Kimilerine göre memlekete demokrasi geliyor, yandaş medya; köşe/yazar takımının toplumda müthiş bir yanılsama yarattığını düşünmeden kendimi alamıyorum.

İktidar ve ondan beslenenlerin algısı ile ülkenin genelinin algısı ne yazık ki örtüşmüyor.

***

Cumhuriyet mitinglerinin ilki Ankara’da yapıldı. Bende katılıp izlenimlerimi yazdım. Daha sonra Ergenekon davası ile ortaya çıkan tartışmalarda düzenleyicilerinin darbeci olduğu üzerine bir sürü görüş öne sürüldü..Bu gün olsa yine katılmaktan geri durmam söz konusu olamaz…

***

Demokrat iktidar(!) 2007 1 Mayısından itibaren evrim geçirdi! Nihayet 2009’da sembolik olarak olsa bile Taksim’e çıkılmasına izin verdi!

***

Cumhurbaşkanlığı seçimleri ülkede sıkıntılı bir süreç yaşanmasına nende oldu. Tartışmalı 367 kararının uzlaşmayı zorlaması o günlerde anlaşılamadı. Bu gün memleketi açılım abondonesi yapan iktidar uzlaşmadan söz ediyor…

***

Bloglarımda sörf yaparak bu güne gelmeyi çok istiyorum ama ne var ki bu istek çok zamanıma mal olacağı için vazgeçiyorum. Kabaca üç yılın hesabını yapınca bu günden baktığımda farklı düşünmemek olası değil. Mutlaka olumlu/olumsuz eleştireceğim yazılarım var. Kesinlikle her konu daha iyi işlenebilir.

***

Blog yazarı birçok arkadaşım yazılarımdan yorumlarını esirgemiyorlar, emekleri için teşekkür ederim. Oysa ben birçoğunu okumama rağmen yorum konusunda vefalı değilim. Doğrusu yazının gerçekten okunduğuna dair içerik barındıran yorum yazmak çok zaman alıyor. Bende genel geçer sözler etmek istemiyorum. Onun için zaman yoksulluğumu hoş görmelerini umuyorum.

***

Son sözü Cahit Sıtkı Tarancı’nın, yazmaya harcanan onca emek şiirde ifade edilen memleket gerçek olsun diye…

MEMLEKET İSTERİM

Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim
Ne başta dert ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim
Ne zengin fakir ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.

Necati TÜFEKCİ Aralık/2009 ANKARA