Bu gün yine içimden geçenler

Bu gün, benim içim kıpır kıpır olmak istiyor. Ülkemde ki haksızlıkları, dertleri, kederleri unutmak istiyorum, ağlayan anaları, çöpleri karıştırıp günlük ihtiyacını gidermeye çalışan insanları, hırsızlıkları, başka ülkelerin üzerimizdeki kara bulutunu görmek istemiyorum, mayından yaralanan ya da şehit olan mehmetçiği, açılım kavgasını, trafik canavarını, hastaları, ölümleri, okul yolunda simitçinin simitlerine melül melül bakan çocukları, lüks restoranlarda istediği yiyeceği çok kolayca alıp tabağındaki yemeğin yarısını çöpe atan insanları, düğünlerde paraları çılgınca havara savuran beyleri, bayanları, maden ocaklarında çalışan işçileri, açlık sınırının altındaki emeklileri, işsizler ordusunu, kışa odunsuz kömürsüz giren vatandaşı, kardelenleri, töre cinayetlerini ve anlatmaya devam edersem bitip tükenmek bilmeyen derdi kederi unutmak istiyorum bugün.

. Artık bilemiyorum yaşanmışlıkların bana kattıkları mıdır? Yoksa hayatın bana öğrettikleri midir? Bu gün herşeyi, uyanışı, yürüdüğüm yollarda taşların arasında arsızca açabilen çiçekleri, sararmakta olan yaprakları , çocukların çığlıklar atarak sokaklara kavuşmalarındaki telaşlarını, hissetmek istiyorum. Bu duyguları farkında olmadığım ve olamayacağım günler adına yaşamı soluk soluğa içmek istiyorum bu gün Yoluma çıkan herkese selam vermek istiyorum , yürüdüğüm yollarda iz bırakmak istiyorum, önüme düşen arkamdan takip eden gölgemi farketmek istiyorum bugün, gölgeler ki bizi biryerlere götüreceklerdir .Hepinizi kucaklamak istiyorum bugün...