Yeni bir yıl daha gelmiş!

Yeni bir yıl daha gelmiş. Diğeri ne çabuk eskidi , yazık! Hani, ‘’biraz daha kalsaydın, daha vakit var ;gitme, benimle kal!’’ dediğimiz eski yıl olmuyor nedense. Yıllarda çok çabuk eskiyor, sıkılıyoruz her şeyden ve yıllardan.

Yazın soğuğu özlüyoruz bazen. Depresyona giriyoruz, çıkamıyoruz kış geliyor. Bu sefer yazları, kumsalları, kayıkları, aşkları, sevdaları, yaşanmamış hayalleri özlüyoruz. Toplayamadığımız deniz kabuklarını, dalamadığımız derin suları, uyanamadığımız o güzel sabahları özlüyoruz. Yitip giden , giderken umurumuzda olmayan ama sonrasında özlediğimiz şeyleri istiyoruz yeniden.

Yeni yıl geliyor. Deli deli sevineceğiz, mecburuz birazda. Yeni yıl geldi diye üzülene pek de iyi bakmazlar sanırım. İçen içecek mecburuz birazda. İçemeyen de içemeyecek oda mecbur. Sahte öpücükler, gerçek öpücükler, sanal zaferler, gerçek galibiyetler kutlanacak. Kimisi, küçücük bir odada mutlu girecek yeni yıla ; kimisi Pariste enfes bir otel odasında mutsuz girecek.

Açlar gene aç, yalnızlar gene yalnız, sokaklar gene loş, hayvanlar gene çaresiz olacak. Fakir gene fakir, zengin gene zengin, güzel yine güzel olacak. Olacak ama yeni yıl bu! Geldi mi kutlamak gerek. Kimisi rakı bardağında, kimisi boş bir tavana bakarken hayatın muhasebesini yapacak.

Yeni bir yıl gelmiş. Umarım hoş gelmiştir. Çocukken çocukluğun, gençken gençliğin, aşıkken aşkın kıymetini bilmeyen bizlere umarım güzel şeyler getirmiştir. Artık sıcak akşam üstleri istiyoruz. Sahil kasabası kedileri gibi sırt üstü uzanıp öylece bakmak istiyoruz hayata. Kimsenin petrolünde, kimsenin parasında kimsenin aşkında gözümüz yok vallahi! İşimiz olmaz bunlarla sayın hayat! bilesin!

Yavaş yavaş geçiyor yıllar. Ama benim başım dönüyor. Hanidir şöyle kendi kendime kalmışlığım yok. Bu şehir, bu insanlar, bu hızla akıp giden kalabalıklar dursun biraz. Dursun da öylece kalalım. Bir sonbahar akşamının serinliğinde. Bir kış sabahının şiddetinde. Güzel bir akşamın batışında, ne olursa!

Yeni bir yıl daha geldi. Bre! Yeni yıl. İçinde güzelliğe dair ne varsa bırak. Geri kalan kötülükleri git denize at, bu saatten sonra başka iş taşıma bize tamam mı?