Bu vatanın kuzucukları

Türk Bayrak’ına sarılı tabutun üzerinde,

“Oğluuuuuuuuuum, Oğlum, oğlum, oğluuuumm, bir tane kuzucuğuuuuum sana nasıl kıydılar, benden seni nasıl koparttılaaaaaaar” diye feryat eden bir ana.

Diğer yandan,

“Benim yürekli oğlum, bir tane oğlum, vatan sana feda olsun” diyen güzü yaşlı bir baba.

Tabutunun başında,

“Sevgilim, hayatım, canım, ciğerim beni buralarda bırakıp nerelere gidersin. Şimdi ben çocuğumuza ne söyleyeceğim, ne diyeceğim. Baba’n şehit mi düştü deyim? Şöyle aşkım, bi tanem” diyen bir eş.

Tabutun basında, arık bir daha hiç, ama hiç bir zaman göremeyeceği, babasının dibinde neyin ne olup olmadığına bir anlam veremeyen ama şaşkın, ama ürkek bir çocuk…

Askeri Top arabası hazır bekliyor. Biraz sonra o şehit askerin cenaze namazı kılınacak biraz sonra.

Halk camiye akıyor, öğlen vakti olmak üzere.

Yavaş yavaş cami dolmaya başlıyor.

-“Allahu Ekber, Allaaaahu Ekber”

Ve ezan sesi yükseliyor cami hoparlörlerinden.

Öğle namazı kılınıyor.

Öğle namazından müteakip, o ay yıldızlı bayrak’a sarılı tabutun önünde cenaze namazı için şaft tutmuş halk,

Bazıları gözü yaşlı ,

Bazıları hüzünlü,

O şaftın önünde apoletli,

Yüksek rütbeli generaller,

Bu askerin cenazesi için, toplanmış binlerce kişi.

Önlerinde kahraman asker için yerlerini almışlar.

Hoca efendinin kıldıracağı namazı bekliyorlar.

Hoca efendinin verdiğ tekbirle namaza duruyorlar orada ki cemaat.

Namaz kılınıyor,

Sonra namaz bitiyor, hocala beraber cemaatta selam veriyor.

İki eller acılıyor dualar ediliyor.

Sonra hoca soruyor.

Hakkınızı helal edin?

Helal olsun.

Helal edin?

Helal olsun,

Helal edin?

Helal olsun.

Helal olsun kuzucuğum helal olsun.

Burada ki binlerce kişi değil yetmiş milyon insan sana helal ediyor.

Bu vatan sana feda olsun!

Sonra çıktık açık alınla yola,

Ama askeri bandonun çaldığı cenaze marşı ile,

Herkesin başı önde,

O kahraman askerin, devlet törenin de,

Herkes hüzünlü, ama kendisi görevini yapmış huzurlu ve mutlu.

Güle güle askerim selamım olsun sana.,

Haykırıyor millet.

Kan kuşmuş bir kere PKK’ya!

Kahrolsun PKK, Kahrolsun PKK! diye bayırarak.

Geride kalmış gözü yaşlı anne ve baba, bir eş, bir de çocuk.

Kim indirecek onların acısını.

O annesinin babasını kuzucuğuydu,

O sevgili bir eş, bir baba idi.

O vatanına düşkün,

Vatansever bir askerdi o.

Vatanı için, milleti için kıydı canını.

Sen ben rahat uyuyalım diye.

Gittiğin mekanda,

Bu sefer sen uyu olmaz mı benim güzel kuzucuğum!