Bugün 29 Mayıs. İyi ki doğdun sevdiceğim.......

Onu tanıdığımda 19 yaşında bir çocuktu. Bense 17 yaşında bir küçük kız.Onu ilk gördüğümde 'Ne gıcık çocuk, Bununla evlenecek kıza Allah sabır versin demiştim. O da beni ilk gördüğünde 'Ne şımarık kız, bununla evlenecek adama kolay gelsin .'diye düşünmüş.

19 yaşına çok ağır gelen takım elbisesi, traşlı saçları, onu yaşından daha olgun gösteren gözlükleri ve elindeki bond çantası ile Üniversiteye yeni başlamış bir gençten ziyade , bilim adamaına benziyordu.

Ben de uzun saçlarım, mini eteğim ve daima gülen yüzümle sayfiye yerinde partiye giden bir genç kızı andırıyordum herhalde.

Sonra beraber büyüdük. Yıllar geçti. Biz ilk görüşmemizdeki düşüncelerimizin tersine birbirimizi sevdik ve yaşam yolunda beraber yürümeye karar verdik.

Bu yaşam yolunda çok tökezlendik, çok taşlara çarptık. Ama bütün düşmelerin sonucunda kalktık, silkindik ve beraberce yolumuza devam ettik. Yıllar sonra bu yürüyüşe iki küçük kız da ilave oldu.

Onlarla da yürüdük. Bu sefer onların düşmemesine, bir yerlerini incitmemesine azami dikkat serfederek yürüdük.

Aradan 50 yıl geçti. Dile kolay yarım asır. Hala düşmemek ve incinmemek için dikkat sarfederek el ele yürüyoruz yaşam yolunda. Artık yorgunuz. Yıllar bizi yıprattı. İlk yıllarda koşan bacaklarımız menüsküs, kireçlenme, romatizma sebebiye zor yürüyor.Bazen bir kaldırım çıkarken, bazen bir hendeği atlarken tökezleniyoruz ve birbirimize tutunarak aşıyoruz engelleri.

Bugün 29 Mayıs. Bir zamanlar gencecik bir çocuk olan sevdiceğim tam 70 yaşını bitirdi.Artık dizleri zor yürüyen. Omurgası kamburlaşmaya başlayan bembeyaz şaçlı bir dede oldu.

Ben bugün onun doğum gününü kutlamak ve daha nice yıllar demek istiyorum.

İyi ki doğdun sevdiceğim ve ben iyi ki sana rastladım üniversite anfisinde.