Bugün sensizdim sevgili!

Sevgili bugün sensizdim. Dün bana tatlı bir gülücük atarak yine kendine köle eyledin. Ben senin o güzel gülüşün için bir ömür gam yememeye meylettim. Senin bana gülüşün bir çok zamandır içimde var olan maddi ve manevi hastalıkları bir an tu ile buz etmiştir. Hayatımın sayılı anları böyle müreffeh ve gayet hoş geçti. Ama bazı mevzular için yine senin kapını çalmayı ve yine senden seni istemeyi ve seni dilenmeyi istemeye başlayacağım gibi. Hâsılı bu zamanların hiç akmamasını ve bir ömür boyu senin gözlerinden almış olduğum sezintilerle ruhuma hediyeler sunmak istiyorum. Sevgili ben senin pabuçlarına dahi şiirler yazmış biriyim. Senin ayakkabı seslerini, gülüşünün ses ritmini dahi biliyorum. Ama seni her gördüğümde bütün dertlerim kederlerim yok oluyor. Bir yandan da hep üzülüyorum bana hiç şans vermediğin için. Vermiyorsun bana kalbinde birinin var olduğunu söylüyorsun ama bu ben her ne kadar frenlese de başkasını sana yar olarak düşünemiyorum. Bundan önceki yazılarım da da sana kimsenin yakışmadığını ve kendimin dahi yakışmadığını ve senin çok mümtaz ve Müberra bir varlık olduğunu yazmıştım. Elhamdülillah Rabbim seni özene ve bezene yaratmış. Sana gayet iyi bir suret ve bu mukabilde çok iyi bir kalp nasip etmiş. Yani “Siretin suretine yansımış Sevgili”.  Bugün seni çok aradım ama bulamadım. Güzel yüzünden yine aynı ışıltıları alarak kapkara ruhuma bir mahya salmanı istedim. Ama bugün seni göremedim Sevgili. Umarım son anda dahi olsa duam kabul olur.