Bugünlerde Neden Konulu Blog Yazmıyorum?

 

Milliyet Blogda şiirlerimi yayımlamaya başladıktan sonra düz yazılar da eklemeye başladım. Günün önemine göre ele alıp, elimden ne gelirse gayretle yazıyor idim ancak bugünlerde mümkün olmuyor.

 

Elbette yükümlülük duyuyor insan lâkin yazılar şiir gibi çabuk onaylanmıyor. Tabii yazıların o'su var bu'su var ee bir de ülkemin içinde bulunduğu ohal var hâliyle irdeliyor editörüm.

 

Efendim üzerinize afiyet kendime zarar verecek kadar mükemmelliyetçi ve de özgür bir ruha sahibim. Bu durumda ayıkla bilginin hasını. Örneğin dünyanın en huzurlu ülkesi olarak gösterilen İzlanda'nın polisleri, İnstagramdan âdetâ huzurun  fotoğraflarını paylaşıyorlar. Şimdi bunu yazmaya kalksam, bunun nüfusu var, medenilik ölçüsü var eee bir de neden bizde olmuyor hayıflanmaları var.

 

Yazarken bir de sinirlenmek var tabii ki...

Malûm ülkemizde yok yok: Ayşe Arman geçen yazısında zihinsel engelli bir kızın içler acısı olayını yazmış konu elbette "sapkınlık". Hâliyle "boyunuz devrilsin diyor. Aslında “Geberin!” demek de içimden geliyor ama beddua etmek iyi bir şey değil ama artık gerçekten inanılır gibi değil, dayanılır gibi değil...diye yazmış.

Okurken bile deliriyor insan. Olmaz olamaz yahu, yok artık dedirtecek cinsten. Gerçi o derecede olan o kadar çok şey var ki: sanki memleketin bütün meselesi kadınlarmış gibi "ağzı olan konuşuyor" kardeşim. Hay kadın kadar başınıza taş düşsün emi!... Buyurun işte sinirlenmeler başladım bile ki, ucundan bir dokunmak denir buna. Haliyle yazarken boğulacak kadar açılacağım tabii editörüm bana küsecek ya yayımlamayacak ya düzelt diyecek. Hâliyle bu durumdan sonra ben editörüme küseceğim mail yazıp hesap soracağım değil mi? Burası yol geçen hanı değil ki, kendilerinin de bir sorumluluğu var. Peki ne yapacağız? Sizi bilmem sayın blogger arkadaşlar ama ben akıl ve ruh sağlığım açısından bakarak kitap okumaya şiirlerim için beslenmeye karar vermiş bulunmaktayım. Yazma tahammülü olan arkadaşları elimden geldiğince okumaya çalışıyorum. Şiir herkesin ilgisini çeken bir dal değil elbette. Okuyan da sağolsun okumayan da. 

 

Sağlıcakla 

Sevgiyle kalın...

 

 

Hâdiye Kaptan