İnsan göz ve kulağının estetik ölçülerine göre güzel bir canlıdır bülbül ve bu özelliğiyle diğer hayvanlar arasında seçkindir, elittir. Gerçi bazı elitlerin elit olmayı (kendilerini muaf tutarak) ayıp ve neredeyse suç saydıkları bir dünyada elit olmak ne anlama gelir o da ayrı mesele! Ancak şu var ki; elit olmak ister ayıp olsun ister olmasın, hayvanlar âleminde görünümleri açısından bir bülbül ile bir karafatmayı, sesleri açısından bir bülbül ile bir kargayı kıyasladığınızda bülbülü ayıplayıp ayıplamamak sizin bileceğiniz bir şey...
Eğer bir canlının yumurtadan bülbül ya da karga olarak çıkma konusunda seçim yapma şansı yoksa bundan ötürü onu ayıplayan bir anlayışın ayıp kavramıyla olan ilişkisi daha ilginçtir. İşte o ayıp kavramından ne anlaşıldığı bilindiği takdirde ancak ayıplanacak ve ayıplanamayacak bülbüller arasında sağlıklı bir ayırım yapmak mümkün olur ki bunu belirleyen de bülbüllerin ötme konusundaki tercihleridir.
Bazı bülbüller sahiplidir, kafestedir, sahiplerinin istediği gibi ve zamanda öter, istemediği zamansa ötmezler. Sahipleri onları dut(!) ile besler ve onlar dut yemiş bülbül olarak sürdürürler yaşamlarını... Sahipleri değişebilir ama onların sahiplerinin istediği gibi ötme ya da susma özellikleri değişmez.
Bir de özgür bülbüller vardır ki bunların çektiği dili belasıdır. Yemlemeye, dutlamaya teşne değillerdir, kendi karınlarını kendileri doyurur ve kendi bildikleri gibi öterler, sahiplerinin istediği gibi ve istediği zamanda değil. Bu yüzden yaşamları zordur. Eskiden bunlar özel olarak yetiştirilmiş atmacaların pençesinde can veriyorlardı, tepki çeken bu yöntem şimdilerde bırakıldı ve onun yerine bu bülbüller yakalanıp kafeslere kapatılmakta ve kafesin üzerine siyah bir örtü örterek susturulmaktalar...
İnternete girdiğinize, elit konulara ilgi duyup okuduğunuza göre okumayan bir toplumda siz de elit sayılırsınız. İyi de; dut yemiş bülbül müsünüz, yoksa özgürce şakıyan bir bülbül mü... Yaşam biçiminizi belirleyen tercih hangisi?
