Büyükanne ile yollarımız neredeyse ayrılıyordu.

Ne çok, büyük umutlarla sevmiştim, Ilıca’daki sevgili kedimiz, Büyükanne’yi bir bilseniz…

Ne çok sevmiştim.

Bizim evde on beş günde bir Çarşamba günleri temizlik günüdür. ( Ben biraz paldır küldür dağınık bir adam olduğumdan. ) Ne yazık ki değerli karım evde temizlik olduğu gün ayakaltında dolaşmamı istemez.

( Hangi kadın ister ki?)

Sabahın köründen akşamın karanlığına kadar eve girmeme izin vermez…

Hoş, aslında temizlik gününden sonra bile eve hiç sokmak istemez ya!..

Neyse…

Bu Çarşamba da temizlik bahanesiyle Sabahın sekizinde evden şutladı.

Ben bir gün önceden tasarlamışım Çeşme’ye kaçacağım… Büyükanne kediyi görürüm, biraz balık avlarım, termal denize girerim.

Saat dokuzda çeşme Ilıca’dayım, etraf tenha ve sessiz. Tabi her zamanki gibi bizim Büyükanne karşımda. Getirdiğim hazır mamaları ailece bir güzel yediler.Hoş beş tatlı sohbet...

Sonra giydim mayomu, aldım oltaları doğru Yıldızburnu’na…

Termal denize giderken geçen sene Eylül ayındaki Rus sopranonun sesini duyar gibiyim, hala Pucini’den söylediği arya kulaklarımda çınlıyor…*

   

Kim demiş bilmiyorum şöyle bir söz vardı herhalde.  “Hayat güzel, aşk güzel, Roma güzel.”

İşte ben de tam öyle bir şey yaşıyorum. (Çeşme güzel, balık avı güzel, Termal deniz daha da güzel…)

Böylece gün dönmek üzere toparlanıyorum…

Termal denizden evin bulunduğu sokağa girdiğimde bir de ne göreyim!..

Bizim sevgili Büyükanne sokağın sakinlerinden gariban Seyfi’nin kucağında oturmuyor mu..!

( Büyükanne bu da ne,  Bu bana yapılır mı? ) Diyorum. Onun hiç umurunda değil. Sanki ne olmuş der gibi yüzüme bakıyor.

Gel de büyük bir sevda ile bağrımıza bastığımız Büyükanne’ye darılma?

İşte bugün hem evden sepetlen bir de üstelik Büyükanne..!

İşin şakası bir yana…

Bu arada Büyükanne ve ailesini gariban Seyfi bütün bir yıl hatta yıllarca bakmaktadır.

Seyfi’yi bir başka yazıda anlatırım artık.

* http://blog.milliyet.com.tr/cesme-ilica-da-deniz-icinde-arya/Blog/?BlogNo=341955