C İconu

Nihayet başardım. Evet evet başardım. Kendim yaptım. Beni kutlamalısınız. Hem sigarayı bıraktığım için (on sene önceydi) hem de yorumlara cevap vermek için konulan C Butonunu bulduğum için. Artık bende gelen yorumlara cevap verirken en doğru yoldan cevap yazabileceğim. Bu arada bu bahsettiğim şeyin adı buton mu, ikon mu...

Cahillik başa belâ. İkonu bulacağım ya merakıma yenik düşerek kapakta, ' yeni basım ' yazan sayfaları sararmış sözlüğümü elime aldım. Tüm uğraşlarıma rağmen ikonu bulamadım...

Onun yerine ikraz, iktibas, iktisâb, iksitaçı, ve buna benzer adını yazarken bile zorlandığım şeyleri ve anlamlarını öğrendim. Onlarda burada işime yaramıyor ayrı konu. Olsun bilgi bilgidir. İktiza, ' gerekme ' demekmiş.. Evet kabul ediyorum. Artık yeni bir sözlük almanın zamanı çoktan gelmiş de geçiyor bile...

İkon buton derken aklıma komik bir anım geldi...

Bir sene olmadı, büyük bir gazetede bir görüşmem var ve çalışıyorum. Ancak akşam saatinde görüşebilirim. İş çıkışı gazeteye gittim. Şimdi hatırladım görüşmenin tam ortasında bir haberle irkilmiştik. Bir Türk uçağı kaçırılmıştı. Her neyse biz görüşmeyi yaptık. İyi akşamlar muhabbetinden sonra odadan çıkıp koridor kapısına yöneldim. Heyhat, gelin görün ki kapı kapalı ve açılmıyor. Bildik yöntemlerle kapıyı açmayı denedim. Kapı oldu duvar...

Aslında olay çok basit. Duvarda bir sürü buton var. Kesin onlardan bir tanesi o kapıyı açacak ama hangisi...

Akşam saati olduğu için kapı açacağım derken ışıkları kapatıp gazetede bir salon dolusu insana rezil olmak da var. Elim butona gitmiyor. Çalışanların yanına gidip, ' kapı ' diye konuya da giremiyorum. Öylece bekliyorum. Orada beklediğim bir iki dakika bana bir asır gibi gelmişti. Nihayet salondan birisi dışarı çıkma gereği hissetti de sayesinde bende azad olmuştum...

Umarım bu makalemi kardeşim okumaz şayet okursa dilinden kurtulamam. Ölene kadar benimle dalga geçer. Anlatamam ki ona butonu biz de biliyoruz, hangisi kapıyı açacak olan buton onu bilmiyoruz diye. Hem kolaysa sen gel butonu değil ikonu anlat bana...

Yok öyle geriden ablayla dalga geçmek. Ayıp, çok ayıp...

İçimi sıkıntı bastı. O hapsolduğum akşama geri döndüm sanki. Ne zor şeymiş insanın bulunduğu yerden gitmek isteyip de gidememesi.

Teknolojik şeylerle hiç barışık olamadım. Cep telefonunda büyük harf tuşu ve diğer işaretler nereden çıkar hiç bilmiyorum. Mesaj çekmeyi iki senede öğrendim. Önümüzdeki iki yıl için hedefim, büyük harf tuşunu bulmak olacak. Onu bir bulsam diğer işaretlere gerek kalmayacak, Onlar olmasa da olur...

Hele hele bilgisayarın bir reset olayı var ki anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır. Neyse, en azından artık C butonunu buldum. Yok hayır ikon diyorsanız onu henüz bulamadım.

Bu teknoloji beni aşar...