Can kıranlar ve cam kıranlar

Yüreklerimiz kan ağlıyor.Tokatta yedi askerimiz şehit. Üstelik bir askeri harekatta bile değil asker. Askere pusu kuruluyor.

DTP yaptığı açıklamlarda topu hemen başkalarına iğrenç spekülasyonlar yaparak atıyor.

Nasılsa ortada günah keçisi bir Ergenekon var.

Neden spekülasyonlu açıklamalarında, bu ülkenin başına bela olmuş, PKK terör örgütüne yönelik bir kınama mesajı vermiyor DTP?

Üstelik böylesi bir acı olaydan sonra, böylesi bir terörden sonra, gerekli olan samimiyete ve sağ duyuya önem vermeyerek , kaybedilen canların karşısında, kırılan camları gösteriyor.

" Barışın, diyalogun ve kardeşliğin " * köprüsü böyle mi kuruluyor?

DTP kaostan yana olan radikallerin ekmeğine yağ sürdüğünü farkında değil mi?

DTP'nin bu konuda aklını başına toplamasının ve gerçek demokrasiden yanalarsa, onu hazmetmiş bir olgunlukla davranması gerekmez mi?

Kürt aydınlarına, düşünürlerine düşen bir görev yok mu?

Zaman sağ duyuyu koruma zamanı, birlik zamanı, us yürütme zamanı.

Anaların ve kendini insan hisseden herkesin yüreği yanıyor.

Bizim halkımız aklı başında olan Türküyle , Kürdüyle, Lazıyla, Çerkesiyle, kan kusuyor ama kızılcık şurubu diyor.

Bu ülke, bu güzel ve yalnız ülke, huzura kavuşmak istiyor artık.

Yavrularımız ışıklar içinde yatsınlar.

Açılım neymiş mimarlarının, şu engel oluyor, bu mani oluyor diye bahaneler bulmadan sözcük sözcük planı ve programıyla açıklanmasının zamanı gelmedi mi?

http://www.milliyet.com.tr/Siyaset/SonDakika.aspx?aType=SonDakika&KategoriID=12&ArticleID=1171186&Date=08.12.2009&b=DTPden 7 sehit icin ilk yorum