Çanakkale Savaşları'na dair...

Çanakkale Savaşları'nın siyasi bir amaca hizmet ettirilmesine, bundan da bir rant sağlamaya çalışılmasına, bu savaşta ölen, Türk, Kürt, Arnavut, Boşnak, Çerkez, Abhaza, Ermeni, Rum; Osmanlı gençleri ve müttefikimiz Alman subay ve eratının üstünde, günlük, perakendeci politikalar üretilmesine de; tarih bilincini elden bırakmamaya, kendince yurtsever ve demokrat olmaya çalışan bir cumhuriyet yurttaşı olarak, kesinlikle karşıyım!... Tarihi saptırıp, şehitlerin ve ölen mazlum insanların üzerinden politika yapma düzeyinde kalanların; bu ülke tarihine hiçbir katkısı olmamış ve bundan sonra da olmayacaktır...

İngiliz yazar, Georges Young, bir zamanlar şöyle diyordu: ''...Haydarpaşa'da Boğazlar'ı Ruslar'a kapamak üzere ölen İngiliz askerlerin mezarları, Çanakkalede'de, Boğazlar'ı Ruslar'a yardım için açmak isteyen İngiliz Askerleri 'nin mezarları vardır!... Bu satırlar, o günde, bu gün de, bu coğrafyada hassas dengeler içinde oynanan, büyük stratejik oyunun, güzel bir göstergesidir!...

Irak Cephesi'nde de, İngiliz Birlikleri, kuzeyde çarın ordusuyla, birleşmeye çalışırken, Osmanlı birliklerince Kutü'l Amare'de mahvediliyordu. Çanakkale'de püskürtüp ancak teslim alamadığımız İngiliz Ordusu'nu, milyonlarca İngiliz lirası rüşvet teklifine karşılık(!), General Charles V.F.Townshend, 4 general, 481 subay dahil 14.000 İngiliz askeriyle esir alıyor; Pax Britannica'nın dünyadaki o büyük imajına çok büyük bir darbe vuruyorduk!... Osmanlı'nın, Batı'ya karşı bu son büyük zaferinin neden Çanakkale gibi kutlanmadığını merak eden bir ''Cumhuriyet aydını'' var mıdır acaba ?... Basra'yı, Bağdat'ı, Musul'u, Şam'ı, Halep'i Batı'ya kaptırmamızın, günümüzde böylesi bir zaferi anmamıza ne gibi olumsuz etkisi olur ki?... Silistre'yi, Plevne'yi anmamıza rağmen, neden Kutü'l Amare Zaferi'ni anmıyoruz?..

Çanakkale'de savaşan V.Ordu'nun başına, Esat Paşa'nın yerine, Alman generali Liman von Sanders (Liman Paşa) getirilmiş; bu savaşı kendisi yönetmiştir!...Esat Paşa, Liman Paşa'nın kurmay başkanı olmadan, düşmanın merkeze çıkartma yapabileceğini hesap ederek, düşmanı kıyıya konuşlandırmayacak bir şekilde, savunma planı yapmasına rağmen; Liman Paşa aksi düşünceyle, düşmanın Saroz'a çıkartma yapıp, arkadan yarımadayı kapatıp, Trakya ana karasıyla ve dolayısıyla İstanbul'la olacak, bağlantıyı kesmesinden korkarak önemli birpiyade kuvveti ve süvari birliklerini Saroz'da bırakarak, gücünü zayıflatmış, V.Ordu'nun gücünü üçe bölmüştür... İyi hesaplanmamış, hatalı hareketlerinden dolayı, düşman kuvvetlerinin kıyıda tutunmalarına neden olunmuş, sonra da bunları burdan söküp atmak için, binlerce vatan evladı şehid olmuş ya da ölmüşlerdir...Yalnız Anzac'lara karşı başarılı olunamayan, 19.Mayıs.1915 tarihli saldırı da, 42.000 erattan 10.0000 vatan evladı bir seferde yaşamını kaybetmiştir... Liman Paşa, Anafartalar Grup Komutanlığı'nı kurarak, Albay Feyzi Bey'i, bu yapının başına geçirmiştir... Ancak, 7 Ağustos 1915'te, Anafartalar'a çıkartma yapan İngilizler'e, Liman Paşa, uzun yoldan gelmiş, 7. ve 12. Tümenler'in derhal saldırması talimatını vermiş, ancak bu talimatı yorgun ve bölgeyi hiç bilmeyen askeri dinlenmeleri ve de gece riske atmamak için sabaha erteleyen, Albay Feyzi Bey'i görevden alıp, V.Ordu'nun İhtiyat Tümen Komutanı olarak bekletilen, Albay Mustafa Kemal'i atayınca, savaşın da bir anlamda kaderi değişmiştir... Bundan sonra, Çanakkale savaşındaki tüm başarılı direnişte, Mustafa Kemal ve kurmay arkadaşları yönetiminde, Osmanlı askerinin yüksek mücadele gücü kendini daha nitelikli bir şekilde göstermiş, düşmanın cepheden ayrılmasına caydırıcı bir katkı sunmuşlardır... (Mustafa Kemal'in, Anzac'lara yaptığı ilk hamleden, Conk Bayırı Taarruzu sonucu kazanılan ve bir türlü düşmanın alamadığı mevzilere kadar uzanan başarılı sürecini, ''İngiliz savaş Tarihi'' bile, objektif olarak, takdirle değerlendirir!...) Düşman savaşı, diğer cephelerde nihai bitirme kararı alarak, Gelibolu Yarımadası'nı, Aralık 1915 tarihi itibariyle terk etmeye başlamıştır... ''Hasta Adam'', tüm sıkıntılara rağmen, sağlam komutanları ve yürekli askerleriyle bu savaşdan da başarıyla çıkmıştır...

Enver Paşay'la Mustafa Kemal arasındaki, tek taraflı husumet, bu savaşta da, gene kendini göstermiş, Mustafa Kemal, kişiliğinden taviz vermeden gururla, haklı olarak bu savaşta da ilerlettiği kariyerini minnetsizce, korumasını, 16.Kolordu'nun başına General Kannengisseri atamalarına rağmen gene de, bilmiştir...''Anzac Siperlerinin'' korkulu rüyası, ''Efsunlu Kemal'den'', Enver Paşa'nın ürkmesi de, herhalde boşa değildir!...

Çanakkale Savaşı, I.Dünya Savaşı'nın gelişimine farklı bir boyut kazandırdığı gibi, Boğazlar'ın uzun yıllar kapanması, Karadeniz'deki uluslararası ticarete korkunç bir darbe vurduğu gibi, Sovyet Devrimi'nin hızlanmasına da katkı sunmuştur.Bu savaş süreci, burda büyük deneyim kazanan kişiler olan, ve sonraki siyasi gelişmeler sonunda, ''Ulus Devlet'' kurma sürecinde, Mustafa Kemal Paşa'yla beraber hareket eden kurmay ve subaylara da büyük bir moral destek vermiştir... Ancak, Sultan II. Abdülhamid'le birlikte, Osmanlı'nın oluşturduğu, genç idealist binlerce aydın, asker, teknik insanın bu cephede, vatanın korunması için savaşırken ölümünün de, ilerde, yeniden varoluş sürecinde, nitelikli insan kaynakları bulmada, cumhuriyetin çok çok zorlanmasına neden olduğunu bilmekte; unulmaması gereken bir gerçektir!... Ruhları şad olsun.