Canım babam

Herkesin babasi cok degerlidir ama herkes benim babam diyerek basladigi zaman cumleye hic kimse "sanki benim babam oyle degil miydi" demez. Cunku herkes bilir ki babalar birbirine benzer, her seyi cocuklari icin yaparlar, tum hayatlari cocuklarina bir seyler verme ugruna birseyler birakma ugruna gecer. Bu yuzden ben canim babami anlatirken umarim hic kimse, onlarin babasi yapamadi benim babam yapti gibi degil de iste bu da benim babam diyerek anlatmak istedigimi algilarlar. Ve babaciklarini kaybetmis tum arkadaslarimdan ozur dilerim eger iclerinin acimasina neden olduysam.

Babam izinde simdi gelecegi tarihi biliyor olmama ragmen icim sizliyor. En ufak bir hatirlamada burnumun diregi sizliyor. Neden boyle oldum bilmiyorum ama canim babam bu sefer ben seni bir baska ozledim diyerek sunlari soylemek istiyorum:

Hani her cocugun bir ozendigi, hep olmak istedigi kisi vardir ya iste benim ozendigim, her zaman gurur duydugum olmak istedigim kisi hep babamdi. Gazeteci ve yazar olan babam. Hayatimin her doneminde hep babam gibi olmak istedim ben. Insanlara verdigi deger, duygusalligi, her konuda bilgili olmasi(mubala etmiyorum, her konuda)haksizliga karsi olan tutumu aklima gelmeyen daha nice ozellikleri nedeniyle.

Her konuda bilgi sahibi olmasinin nedeni surekli bir seyler okumasindan kaynaklanir babamin. Bize de hep ögüdü" aman okuyun cocugum, ne olursa olsun okuyun, fikri size uymasa, begenmeseniz bile okuyun, yoksa o konu hakkinda nasil fikir uretebilirsiniz?" derdi. Biz babam hadi cocugum al eline bir kitapta oku dedigi zaman, bir kenara cekilir babam gormuyor sevinciyle ciddi ciddi okurduk Tommiks teksaslarimizi, sonra babamin sesiyle irkilirdik "nasil Tommiks kaleyi bu sefer kurtaracak mi". O zaman anlardik ki babam herseyin farkinda ama bize zorla degil ogreterek vermeye calisiyor bazi seyleri. Ben, okuyacak bir sey bulamadigi zaman kese kagidi okuduguna sahidim babamin. Hic bir dakikasini bos gecirmedigi icin hic bir sey soylemese bile bu davranisi ornek oldu bize.

Babamin en begendigim yanlarindan biri de insanlari hic abartmadan, farkina vardirmadan onore edebilmesiydi. Kitaplarini yazarken yasimiz ne olursa olsun bize fikir danisirdi (hala da danisir)" sunu bir okuyun bakalim ne diyeceksiniz " derdi. Ben buyuk bir ciddiyetle tum dikkatimi vererek okurdum yaziyi ve fikrimi soylerdim, bazen tek bir kelimelik ek, bazen bir noktalama isaretiydi belki ama, babam bunu oyle buyuk bir memnuniyetle alirdi, oyle guzel sozler soyledi ki sanki butun kitabi ben yazmisim gibi sevinirdim. Hep bir gun ben de yazar olacagim derdim. Ben yazar olamadim ama babamin bize verdigi okuma sevgisini cocuklarima vermeye calisiyorum, cunku biliyorum ki okumadan fikir uretilmiyor.

Ve turkceye olan ozeni canim babamin. Bizi dil konusunda duzeltmekten uyarmaktan hic bikmadi babam. Ve hic bir zaman vazgecmedi. 40 li yaslara geldim hala agiz aliskanligi ile " ben de iccem" derim, babam buyuk bir sabirla " ne yapacaksin cocugum bir daha soyle bakayim" der. Bu "icecegim de" demenin en sefkatli soylenisidir bence. Insanlar hakkinda tane denilmez, hukuga degil hukuka denir, haremlik selamlik denilmez harem selamlik denir, ayriyetten diye bir kelime yok turkcede ayrica var,mutlu geceler denilmez cunku gece mutlu olamaz :)) gibi uyarilari hep aklimizdadir cunku canim babam belki yuzlerce kere uyarmistir bizi. Bizi egitmekten hic bir zaman vaz gecmedi, hic umutsuzluga kapilmadi benim canim babam. Simdi konusmalar sirasinda ben ve cocuklarim uzun yillardir yurt disinda olmamiza ragmen turkcemizin guzelligi karsisinda ovgu alirsak, buyuk bir gururla" benim babam, cocuklarimin dedesi sayesinde" diyorum. Ve ben de babamdan aldiklarim dogrultusunda cocuklarimin turkcelerini duzeltmeye calisiyorum.

Bazen keske simdiki aklim olsaydi da canim babami daha az uzup, onu sevindirecek daha cok sey yapsaydim diyorum. Ve diyorum ki eger bu yazilarla bir seyler vermeye calisiyorsak birbirimize, hayatin sorunlari icinde boguluyor bile olsaniz cocuklariniza onlari ne kadar sevdiginizi onlarla ne kadar gurur duydugunuzu soyleyin, bunu onlarin hissetmesini , bilmesini beklemeden direk soyleyin. Siz olmadiginiz zamanlarda sizin sevginizi hissetmeleri icin bunu yapin.

Iste canim babam, hep "yaz cocugum bir yerden basla" derdin ya ben buradan basladim yazmaya. Bana bu gucu verdigin, bana guvendigin, o sonsuz sevgini hep hissettirdigin icin sana ne kadar tesekkur etsem azdir. Ellerinden hasretle opuyorum canim babam. Iyi ki varsin.