Çaresiz kelimeler

Gidiyor musun?

Evet.

Ama ..

Lütfen bu konuda bir şey söyleme. Sen de git ve bitsin bu iş.

Değer mi?

Sanırım.

Bence bitmemeli.

Bilmiyorum.

Olmuyor. Yürümüyor artık anlasana. Sevgi herşeyi çözmüyor.

Çözer, çözmeli.. ben seni bırakıp nasıl giderim?

Gitmelisin.

Hayır.

Ben gidecem.

Beni terk edeceksin yani.

Böyle söyleme.

Başka açıklaması var mı?

Bilmiyorum ama böyle söyleme. Terkeden kadın olmak istemiyorum.

Ama şu an beni terk ediyorsun.

Ben sadece.. Aah. Başım ağrıyor. Yani bak yürümüyor. Ben yoruldum artık.

Hani hiç ayrılmayacaktık. Hani en çetin mücadelelerden çıkmasını bilecektik. Ne oldu verdiğimiz sözler?

Yapamadık.

Yapamadın.

Tamam yapamadım. Ama bitmeli.

İçimde sen varken ne yapmamı bekliyorsun. Başkalarının
kollarına mı atayım kendimi. İlacımı onlarda arayıp aslında bir hiç olduğunu anlayıp olduğum yerde yığılmamı mı istiyorsun? Söyle bana. İstediğin bu mu? Benim satır satır erimem mi?

Neden hep beni suçluyorsun?

Bitirmek isteyen sensin?

Neden bana zorluk çıkarıyorsun?

Çünkü seni seviyorum.

Bende seviyorum ama ...

Sus.

Ne?

Sevmek mi?

Evet sevmek. Sevmek bazen vazgeçmektir hayattan. Vazgeçmektir
elindekinden. Vazgeçmektir sevdiğinden.

Bu sevgi değil.

Bu aşk olmalı.

Bu aşk da değil.

Ya ne?

Saçmalık.

Saçmalık mı?

Evet.

Neden?

Şu an vazgeçecek hiç birşey yok.

Var.

Nedir?

İlişkimiz.

Sebep?

İlişkimiz.

Sebep ilişkimiz yani?

Öyle.

Gidiyorsun.

Evet.

Sana yalvaramam. Faydasız biliyorum.

Seni yalvartabilirim. Ayaklarıma kapanıp ağlamanı sadist bir zevkli izleyip gülebilirim. Artık benim için eskisin.

Eski mi?

Bitti.

Bitiremezsin.

Bitirdim bile.

Ben bitirmedim.

Bitirmelisin.

Kolay mı?

Değil.

Neden?

Neden?

Neden tüm bunlar? Neden bu güzel akşamı kol kola geçireceğimiz
yerde oturmuş saçma bişeyi konuşuyoruz.

Saçma mı?

Saçma.

Başım ağrıyor. Yorgunum. Sonra konuşalım olur mu?

Pekala.

Bu akşam arama beni lütfen, biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var.

Tamam.

Özgün Kaplama