cennet - cehennem

Bundan yaklaşık 15 yıl önce, cennet ve cehennemi görecek olmanın büyük merakı ve heyecanı içinde düştük yollara, kuzenimle durmadan annemlere soruyorduk " nasıl yani, cenneti görecek miyiz gerçekten " diye onlarda gülüyorlardı " kızım olur mu öyle şey, adını öyle koymuşlar " diyorlardı. ( Cennet ve Cehennem çökükleri, doğal yollarla oluşmuş Mersin - Silifke - Narllıkuyu yakınlarında bulunan tarihi ve turistik, çok derin mağaralardır. ) Mersin merkezden çıktık, bir saate yakın yol gittik, her yaz olduğu gibi hava yine çok bunaltıcıydı. Nihayet gelmiştik, attık kendimizi arabadan, koşmaya başladık kuzenimle. Annemler önceden de gördükleri için, " biz inmeyeceğiz siz gidin " dediler. Önce Cehenneme baktık, çünkü daha yakındı, balkon gibi bir yerden çok derin bir çukura baktık o kadar, yükseklik korkutucuydu, herkes taş atıyordu ama taşın nereye gittiğini kimse göremiyordu. ( Cehennem çukurunun ağız çember çapları 50 m ve 75 m, derinliği 128 metredir. Kenarları iç bükey olduğu için içerisine inmek mümkün olmamaktadır, bir yeraltı deresinin yol açtığı kimyasal erozyondan dolayı tavanın çökmesi sonucu oluşmuştur, Cennet ve Cehennem çökükleri arasında 80 metre mesafe vardır. )

Sıra geldi Cennet ' e; hiç biri birbiriyle aynı olmayan, uzunlu kısalı merdivenleri koşarak indik, her yer yemyeşildi, başladığımız merdiven artık gözükmüyordu, geri yukarıya çıkanlar nefes nefeselerdi. (250 m. uzunluğunda, 110 m. genişliğinde ve 70 m. derinliğindeki Cennet Çöküğü, Korykos mağaralarının en büyüğüdür. Bir yeraltı deresinin yol açtığı kimyasal erozyondan dolayı tavanın çökmesi sonucu oluşmuştur.) Nihayet en sonuna geldik, ortadan incecik bir su akan, karanlık bir mağaradaydık. (Çoğu antik 452 basamak, çöküğün tabanında bulunan 260 m. uzunluğundaki mağaraya götürür.) Mağara da görebildiğimiz pek bir şey yoktu yıkık, dökük, bir yapı vardı o kadar... ( Mağaranın girişindeki küçük kilise M.S. 5. veya 6. yy' a ait olup, Paulus adında dindar bir kişi tarafından Meryem Ana'ya ithafen yaptırılmıştır.) İkimizde birbirimize baktık, büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorduk, Cennet ' ten ne görmeyi bekliyorduk hatırlamıyorum ama görmek istediğimizin karanlık bir mağara olmadığını iyi hatırlıyorum. Oraya gelenlere sorduk " burdan başka gidecek yer var mı " diye " hayır yok, sonu burası " dediler. Ordakiler mağaranın taşlarından akan suları yüzlerine, gözlerine dualar okuyarak sürüyorlardı. ( Mağara da sıcaklık ortalaması 15 derece santigrat olup, nem oranı yazın %85, kışın % 95 ' e ulaşır. ) Biz sürmedik, koşa koşa indiğimiz, o kadar merdiven nasıl çıkılacaktı diye düşünüyorduk. Oflayarak, terleyerek, biraz durup dinlenerek, geri çıkmaya başladık, tam tepeye geldik, çok yorulmuştuk.
Nefes nefese " Annemler neden söylemediler, mağara da bir şey olmadığını, niye bu kadar merdiveni indirdiler bize " diye kızıp duruyorduk. O sıra da yanımıza yaşlı bir amca geldi, aynı filmlerde ki gibiydi, beyaz saçlı, sakallıydı. " Çok mu yoruldunuz, çocuklar " diye sordu. " Evet " dedik sinirle. " Peki cehenneme giderken yoruldunuz mu? " diye sordu. " Hayır, ona tepeden baktık " dedik. Gülümsedi, " Allah size bu dünya da ahiretimi gösterecek sandınız " dedi. Ne diyeceğimizi bilemedik, o devam etti " Bilimsel yanını bir yana bırakalım, burda anlatılmak istenen, herkesin anlayamadığı bir ayrıntı var; Cehennem ' e gitmek ne kadar emeksiz, ne kadar basit; Cennet ' e gitmek ise ne kadar zor değil mi " dedi. Evet anlamında başımızı salladık, teşekkür ettik.

Merakla, heyecanla başlayan, hayal kırıklığıyla devam eden gezimiz, hayat boyu lazım olacak bir öğütle sona ermişti. Kuzenimle bugün bile bir araya geldiğimizde " kimdi ki o adam " diye birbirimize sorarız. Ama her kimse bize iyi bir ders verdi.

Ben bunları anlattım diye siz gitmemezlik etmeyin sakın, bizim beklentimiz çok yüksekti, çocuk aklımızla neler hayat ettik kimbilir "Cennet ' i görmeye gidiyoruz" denince...

Sevgiler,
eMiLeS
kaynak: http://www.mersin.web.tr