Babam

Hayatımızdan gideli 19 yıl olacak babam, ölüm yıl dönümüne 11 gün kaldı... Bizim yaramız kapanmadı... Kapanmayacak ta... Öğrendim artık. Senden öğrendiğim bir şey olamadı ama senin yokluğun bana çok şey öğretti, sen hayatımda olsaydın, bu kadar mücadele edebilir miydim hayatla? Sanmıyorum, arkamda bir dağ olurdu ve ben o dağa dayardım sırtımı...
Suskunluğum senden miras kaldı ama birkaç yıldır aştım bu sorunumu, çok konuşuyorum artık hatta babası olan arkadaşlarımdan da nefret etmiyorum hatta eskisi gibi bütün arkadaşlarımı babası olmayanlardan seçmiyorum ve bana en tuhaf geleni; evlendim ben, artık hayatımda baba demem gereken biri var, ben demek istemedim ama demen lazım dediler, çok zorlanıyorum ama diyorum öyle olması lazımmış, eşinin babasına ....... amca demek olmazmış. Ben senin yerine kimseyi koyamam ki... kimse sen gibi olmaz ki... anlatamadım... Yaşamayan anlamazmış bunu da öğrendim...

Beni bıraktığında 9 yaşındaydım, ilkokul 3.sınıftaydım, takdir almıştım; sen " kızımın bütün takdirlerini duvara asalım " demiştin anneme, o seneden sonra da aldım ama bir daha asmadık... Ben senin gittiğin o gece seni öpmek istemediğim için değil, çok uykum geldiği için gidip yatmıştım, ne bilirdim ki o öpücüğün veda öpücüğümüz olacağını? " Uff yarın öpersin baba ya " deyip yatmıştım, özür dilerim, yarınımız olmayacağını hiç düşünemedim ben... Hatırlayabildiğim bu kadar az şey olması benim suçum değil, senin çok erken gidişindi... Annemin anlattıklarıyla tanıdım seni, ben tanıyamadım...

Senin çalıştığın zamanda olmayan hep beklediğin ama göremediğin, konforlu otobüslere de bindim ben, en önden aldım hep biletimi, seni hayal ettim şoför koltuğunda... Sen yoktun, anladım hiç bir zaman da olmayacaksın...

Hayat hiç adil değilmiş senden sonra öğrendim, hiç bir çocuğunun evlendiğini bile göremeden gittin, hepimiz sensiz evlendik, torunların da oldu ama sen göremedin... Mezarında bir yazı vardı, torunun sordu " hala orda ne yazıyor " diye... Okudum ona;

" Hayat bir gemidir, yoktur yelkeni,
Resmime baktıkça hatırlayın beni "
Babanız...

Seni hiç unutmadık ki baba hatırlayalım... Mezarına annem, ağabeylerim, damadın, gelinlerin, torunların geldik, " ayak ucunda durun " dedi hoca " o zaman sizi görür " dedi, " gördün mü baba bizi ? "

Çok özlüyorum seni çok, hala senin küçük kızınım...
Rahat uyu babam... Hiç söyleyemedim hayattayken ama " seni çok seviyorum"
" Duydun mu baba beni? "

Bu hayatta yarına ertelenecek bir şey yok, sevdiklerinize sıkı sıkı sarılın, onları öpmeyi yarınlara bırakmayın...
Sevgiler...
eMiLeS