Cennet Sineması

Philippe Noiret'e (Alfredo) yazılmıştır,

Geçen 23 Kasım günü Cennet Sineması'nın babacan büyüğü Alfredo'yu kaybettik. Pek çokları için bu isim bir şey ifade etmeyebilir. Sinema deyince artık birkaç damla kan izleyiciyi memnun etmiyor. Daha fazla kan, daha vahşi cinayetlerde gençlerin ağzı sulanıyor. Ağzı sulandıkça Testere daha da vahşileşiyor. Savaş filmlerini bilgisayara teslim ettik. Komediyi küfür sanıp her küfürde daha da güldük. Oyunculuk mu? Çoktan öldü. En son Johnny Deep kaldı her rolün altından kalkan.

Bu bulanıklıkta Avrupa sinemasını daha da fazla özlüyorum. Çünkü Hollywod yapımcıları gibi çok paraları yoktur. Bilgisayarları yoktur. Aradaki açığı oyunculukla kapatırlar. Konuşmadıkları sahnelerde bile bakışlarla çok şey anlatırlar.

İşte Alfredo'yu böyle bir filmde tanıdım. Cennet Sineması, filmin ilk bir saatinde bol bol gülünülür. Ancak filmi tekrar izlerken sonunu bildiğimiz için bu sahnelere gülemeyiz. Boğazımızda bir düğüm belirir. En fazla zoraki bir gülümseme. Bir film dört mevsimi yansıtabilir mi? Bu film yansıtıyor. Ama o sonbahar, insanı ağlatıyor.

Bir filmde aşk acısı ancak bu kadar güzel vurgulanır. Aşk için çekilen sıkıntılar ancak bu kadar gösterilir. En son hangi Hollywod filminde duygulandığımı unuttum.

Savaşın geride bıraktıkları 2-3 dakikada olsa bu kadar muhteşemdir. Savaşa lanet edersiniz.

Nostalji, geçmişe özlem ve anne, babalarımızın sinema günleri. Hep birlikte gitme, açıkhava, kapalı sinemalar. Bir kasabanın filmlerle beraber gelişmesini, insanların yaşlanması hepsi bu filmde var.

En önemlisi birbirinden değerli İtalyalı oyuncuların arasında bir dev Fransız Philippe Noiret var. Ağzından çıkan her söz duvarlara asılacak türden. Hem yönetmen hem senarist olan Giuseppe Tornatore'nin sözlerdeki hakkını yemeyelim ancak bu sözler ancak Alfredo'daya yakışırdı.

İster inan ister inanma Alfredo. Senin filmde Salvatore'ye verdiğin mesajı gerçek hayatta bir başka Alfredo bana verdi. İyi bir hayat sürmek istiyorsan buraları terket dedi. Aslında Alfredo'lardan her yerde var. Diğer insanların küçümsediği o insanlarda ne cevherler var onlar bir işlense.

Teşekkürler Avrupa sineması, teşekkürler gerçek oyuncular. Teşekkürler Alfredo, seni hiç tanımasamda, görmesemde daima kalbimdesin.