Chavez; neo-liberal barbarlığa karşı mücadelesiyle dünyanın sevgisini kazanmış bir devrimci...

 Chavez’in ölümüne bir Venezuella’lı darbeciler sevindi bir de  Şamil Tayyar , Hüseyin Çelik. Yukarda Allah var, Şamil ile Hüseyin havai fişek eşliğinde şampanya patlatmadılar! Tayyar,  “Nasıl bir toplum olduk, cani Esat’ın savunucusu Chavez’den bile ulusal kahraman ilan ettik” twiti yayınladı.  Hüseyin Çelik “..ülkesini Küba modeline göre yöneten Chavez.. Bizdeki gecekondular bunların yanında saray kalıyor.” Diyerek, Chavez’in Venezuella’sını eleştirdi.

ABD hayranı, neoliberal politikaların yılmaz savunucusu  Şamilgillerin Chavez’i anlamalarını beklemek saflık olurdu. Önce Chavez’e ve ülkesine bir bakalım.

Chavez dünyayı cennete çevirmek isteyenlerin kahramanıydı!

Düşmanının ölüsüne üzülen kadim Anadolu, Chavez’in  arkasından şampanya patlatan işbirlikçileri ve izdüşümlerini er yada geç anlayacaktır!

Venezuella’da Chavez’e CIA destekli darbe düzenleyenler ölümüne çok sevindiler! 

Venezuella’da seçimlerde başarılı olan Chavez de ABD işbirlikçisi darbecilerden payına düşeni almıştı. Ancak darbeciler halkının 48 saatlik direnişi sonucunda iktidarı Chavez’e teslim etmek zorunda kalmışlardı.

Chavez’in mücadeleyle dolu hayatına kısaca bir bakalım:

İşçi çocuğu olarak dünyaya gelen Chavez 80’lerde Bolivarcı devrim hareketini kurup gizlice örgütlenir. 1992 yılında Başkan Carlos Andres Perez hükümetini devirmek için harekete geçer ancak başarısız olur. Bir süre hapis yattıktan sonra  1998 yılında Venezüella devlet başkanı seçilir. 2000 yılında tekrar seçilen Chavez, ikinci başkanlık döneminde komünal konseyler ve işçilerce yönetilen kooperatifler kurarak  toprak reformu yapar. Sanayileri kuruluşlarını kamulaştırır. İmtiyazlarını kaybedenlerin Chavez ‘e karşı CIA destekli darbeleri sonuç vermez. Halkın 48 saatlik darbe protestoları sonucunda darbeciler iktidarı Chavez’e teslim etmek zorunda kalırlar. 2006 ve 2012 seçimlerinde de seçilen Chavez, tedavi gördüğü kanserden değil ciğerlerinde oluşan enfeksiyon nedeniyle solunum yetmezliğinden hayatını kaybeder.

Yoksulluk, açlık, cehalet, barınma, çalışma ve kadın hakları gibi sorunların çözümünün kapitalist sistem içinde kalınarak sağlanamayacağıiddiasıyla 1980’lerde yola çıkan devrimci Chavez; barışçı  eşit ve özgür bir dünyanın ancak sosyalizmle gerçekleştirilebileceğine inanmış ve  ideallerini gerçekleştirmiştir. İktidarında yoksulluk oranını %54 oranında düşürmeyi başarmıştır.

Ülkesinin sorunlarını çözmek için mücadele eden Chavez dünyadaki haksızlıklara karşı sözünü sakınmadan söylemiş, emperyalizmin kirli yüzünü her fırsatta ifşa etmiştir. 2009 yılında İsrail acımasızca Gazze halkına saldırırken İsrail elçisini ülkesinden kovan Chavez, “Bu barbarlık daha ne kadar devam edecek? Eğer dünyanın biraz vicdanı varsa, İsrail Başbakanı ve Bush, uluslararası mahkemenin karşısına çıkarılmalıdır.”demişti.

ABD karşıtı Chavez,  neo-liberalizme karşı somut sosyal politikalarla  alternatif oluşturarak  başarılı olmuştur.

Chavez’in son on yıllıkiktifdarında;

Sosyal harcamalar  %60 oranında (774 milyar dolar) arttı.

 1980 yılında gıdanın %90'ını ithal eden ülkede bu oran günümüzde %30'a düşmüştür. 5 milyon insan tamamen ücretsiz yemek yemektedir. 1998 yılında %21 olan yetersiz beslenme oranı, %5’e kadar düşürülmüştür.

Petrol şirketlerini devletleştirerek zengin sınıfının ayrıcalıklarına son verdi.

1.5 Yılda 250 bin konut yaparak selden zarar görenleri ev sahibi yaptı.

Bizim TOKİ ise, 9 yılda 545 bin 214 konut sayısına ulaştı!

Venezuella, dünyada insanların kendini en çok mutlu hissettiği 5. ülke.

Eğitim ve sağlık Venezuella halkına ücretsiz olarak sunulur.

Diktatörlükle yaftalanan Chavez’in ülkesinde 30 bin komünal konsey bulunmaktadır. Bu konseyler, halkın sorunlarını ve sosyal ihtiyaçlarını belirler, devlet sosyal harcamalarını bu komünlerden çıkan kararlara göre yapar.

ABD karşıtı ülkelerle ilişkilerini geliştiren Chavez yaptıklarıyla yaşarken efsane haline gelmiş ve dünyanın çoğunluğunun sevgisini kazanmış bir devrimciydi.

Türkiye ise Chavez’in kamulaştırma politikalarının aksine cumhuriyet tarihin en çok özelleştirme yapan iktidarı olarak öne çıkıyor. Okurun bir fikre varması için Tuik verilerine göz attıktan sonra bitiriyorum.

Türkiye’de :

*Yüzde 60.8'i kendilerine ait konutta oturuyor. Yüzde 22.4'ü kiracı.

*Yüzde 42.9'unun oturduğu konutta izolasyondan dolayı ısınma sorunu yaşanıyor.

*Yüzde 59.3'ünün hanesinin taksit ödemeleri ve borçları (konut alımı ve konut masrafları dışında) bulunmakta, bu borç ödemeleri yüzde 29.3'ünün hanesine çok yük getiriyor.

*Yüzde 87.4'ü evden uzakta bir haftalık tatili, yüzde 62.5'i beklenmedik harcamalarını ve yüzde 82.1'i yıpranmış ve eskimiş mobilyalarını yenileme ihtiyacını ekonomik nedenlerle karşılayamıyor.

*Yüzde 60.5'i iki günde bir et, tavuk ya da balık içeren yemek yiyemiyor.

*Yüzde 37.8'i evin ısınma ihtiyacını yeterince karşılayamıyor.

*Yüzde 43.9'u yeni giysiler alamıyor. (TUİK)

Dünyada oluşan küresel krizlerin başlıca nedeninin adaletsiz gelir dağılımı olduğu kuşku götürmez. 2013 Forbers dergisinin “ 100 en zengin Türk” anketine göre zenginlerimiz servetlerine servet katmaya devam ederken 74 milyon 999 bin 900 kişi 2012 yılı boyunca çalışmış, ancak Türkiye’nin servet artışından aldıkları pay %1’i aşmamıştır.(BirGün 5Mart2013,sayfa 5.Hayri Kozanoğlu)

Venezuella’da eğitim ve sağlık ücretsiz verilirken Türkiye’de sağlık harcamalarının yükünün katkı payları ile yurttaşın sırtına yüklendiği unutulmamalı. Yerden yere vurulan 12 Eylül Anayasasında “temel eğitimin parasız olduğu” ibaresininde 4+4+4 ucube yasasıyla çıkarıldığını da not edelim.

Asıl önemli nokta Venezuella’da  hayatın her alanında kurulan Komünal Konseyler ile halkın yönetime katılması sağlanırken Türkiye’de göstermelik bir sandık fetişizmi ile lider sultası “ileri demokrasi” diye yutturulmaktadır.

Kısaca dünyanın iyi ekonomisi diye medyada pazarlanan Türkiye’nin ekonomi ve demokrasi fotoğrafı budur.

http://media4.ntvmsnbc.com/i/NTVMSNBC/Components/ArtAndPhoto-Fronts/Sections-StoryLevel/Ekonomi/harita_logolu_03.jpg