Daha fazlasını iste, hem de hiç çalışmadan...

Yarının devasa açgözlüleri ordusu yetişiyor farkında mısınız? Ne demek istediğimi gözlerinizle görebilmeniz için yapmanız gereken şey çok basit. Çocuk yetiştiren ailelerin, özellikle de 2-6 yaş arası, ki bu aralık çocuk gelişiminde karakter şekillenmesinin temellerinin oluştuğu dönemdir, çocuklarıyla olan ilişkilerini gözlemlemeniz yeterli olacaktır. Her aile, yeter ki çocuk ağlamasın diye, bazen cidden çocuğun ağlamasına içleri dayanmadığı için, bazen o anda bulundukları ortamda başkaları rahatsız olmasın diye, bazen tahammülsüzlüklerinden; istediği ama o anda elde edemediği şey için dünyayı yıktığı anda, ne istiyorsa hemen şartlar dahilinde çocuğun önüne sunuyor. Bu sırrı çözen çocuk da, daha fazlasını istemekten çekinmiyor. Hatta, bunu huy ediniyor.

Sınırsız şeklide istediği her şeye sahip olan tatminsiz bir kuşak yetişiyor. Hem de elde ettiğinin tam olarak bütün güzelliklerini yaşamadan; onu atan, ondan sıkılan ve hemen başka birine yönelen açgözlü bir nesil. Sınırları yok!

Tüketmenin baştan çıkarıcı tadına varan çocuk, her seferinde daha fazlasını istiyor ve doymuyor. Kolay elde eden bu doyumsuz kuşak hızla büyüyor. Daha çok oyuncakları var, daha çok giysileri, daha çok kitapları, daha da önemlisi; daha çok seçenekleri bir çok konuda…

Oysa hayatta her şey emek istiyor. Yıllardır severek dinlediğim bir şarkıda söylediği gibi, soyut kavramlar olan sevgi ve güzellik bile; “Sevgi güzellik ister gülüm, güzellik emek ister…”

Her şeyin ama her şeyin sınırlı olduğu bir hikayede, sınırsız istekleri olan kahramanlar onlar. Ve maalesef “acı son”a, yani mutsuz olmaya, tatminsiz olmaya, sürekli ne istediğini bilmeden, içinde sürekli bir şeylerin eksik olduğu duygusuyla yaşamak huzursuzluğuna mahkumlar. Çünkü her şeyin sonu var bu oyunda. Bunu onlara öğretebilsek; bunu bilerek, hissederek büyümelerini sağlayabilsek daha iyi olmaz mı?

Bugün bu çocuklara emek duygusunu, hak etmeyi, hayatın ve kapsadığı her şeyin sınırları olduğunu, o sınırları bilerek yaşarlarsa daha mutlu ve huzurlu olacaklarını öğretemezsek;

sahi, yarın onlar kendi çocuklarına ne öğretecekler?

D. Dara KILINÇ

ddarakilinc@hotmail.com