Merhaba

Ne kadar çok şey var aslında hayatta/ hayatlarımızda, bize her an kesintisiz, yeniden, bazen ilk defa “merhaba” diyen.

Dünya işleri dolayısı ile telaşla koştururken gün içinde sokaklarda, kendi de o kendinden geçmiş ruh hali ile bizi selamlayarak yanımızdan geçen dostumuz,

Sabahın seherinde, dillerinde coşkulu şarkılarıyla, balkon demirlerimize konan kuşlar,

Her çarpışında, yeni bir nefesi, içimizde kutsarcasına dolaştıran kalbimiz,

Batan güneş günü sürükleyip peşinden, alıp götürürken uzaklara, gelen gece,

Gelen güneşle ağarırken karanlığı, umut dolu yepyeni gün,

Tam da artık susadığında yağmura sıcaktan kavrulmuş teni insanoğlunun ve toprak ananın; ilkin ürkek, utangaç yağmurlarıyla başlayan, adı kara, rengi gri, kendi ıslak bir kış,

Ve uzun, soluksuz bir kışın ardından kırlarda açan rengarenk, parıl parıl, dipdiri, kır çiçekleri ile, kendine has dokusuyla ve kokusuyla bahar,

Hatta, hatta bazen anılarımız, en olmadık yerde şimşek gibi çakan, gözlerimizin içinde,

Ve daha nice şey hayatta selamlar bizi coşkuyla, sevgiyle her an,

Bir merhabanın sıcaklığıyla..

Aslında her birimizin sadece “bir konuk” olduğumuz bu hikayede, iki can arasındaki, sonu baştan kestirilmesi zor bütün serüvenlerin ilk kelamı merhaba.

Geçerken bu rüyadan akıp giden hayatlarımızla, ne güzel konuk olmak bazen sevdiğimiz bir insanda, bazen sevdiğimiz bir masalda, bazen de sevdiğimiz bir diyarda. Ve karşılanmak orada sıcacık bir merhabayla.

Bu güzel diyarın; hem benden önce de burada olan güzel konuklarına, hem siz güzel okurlarına kalbimin tüm sıcaklığıyla…

”merhaba”…

D. Dara KILINÇ
ddarakilinc@hotmail.com