Dedem sağolsun

Literatüre 'Kamyon arkası yazıları' olarak girmiş, ama otomobillerin de arka camlarında ya da kaportanın münasip yerlerine iliştirilmiş çıkartmaların içerisinde belki de en ilginç olanıdır,

''BABAM SAĞOLSUN''.

Babası çalışmış, kazanmış, biriktirmiş sonra da gidip o paralarla daha bıyıkları terlememiş oğluna araba alıp altına vermiştir. O yazı ile anlatılmak istenen, düşman çatlatılmaya çalışılan durum işte budur.

Doğal olarak buram buram züppelik kokan bu görmemişlik durumu, çok çiğ, basit bir insan davranışıdır. Ortada bırakın övünmeyi, utanılacak bir durum varken bir de bunu milletin gözüne sokmak için herhalde insanın deli olması gerekir.

Nice yaratıcı, insanın yüzüne bir gülümseyiş yerleşmesine neden olan 'Kamyon arkası yazıları'nın yanında, nasıl hala varlığını sürdürebildiğine hep şaşmışımdır.

Bugün her zamankinden daha da bir sıkışık trafikte tampon tampona ilerliyoruz. Yol kenarlarındaki elektrik direklerinin herbirinde farklı bir yüz ve o yüzlerin yanında da büyük harflerle zaferin kahramanlarının isimleri yazılı.

Rusya yarın 2. Dünya Savaşı'nın zaferleri ile bitişinin 68. yıldönümünü kutlamaya hazır, sadece törenlerin resmen başlayacağı ana kadar kalan saatleri sayıyor.

Öndeki arabanın arkasında bir yazı,

Teşekkürler size sevgili dedeciğim,
Zaferi hep saygıyla  yad edeceğim.

İşte bu ise gerçek bir gurur, kadir kıymet bilme durumunu yansıtıyor. Milyonlarca insanını vatan savunmasına adamış bir ülkenin, üzerinden neredeyse üç çeyrek asır geçmiş olmasına karşın zaferinin ne demek olduğunu bilip bu ülkeyi kendilerine altın tepside sunan dedelerine şükranlarını dile getiren gençler.

Trafik o kadar sıkışık olmasına karşın, sanki bugün herkes birbirine karşı daha bir hoşgörülü, anlayışlı gibi. Neredeyse tüm arabaların radyo antenlerinde zaferin anısına hazırlanmış, sarı-siyah bantlar asılı.

Bir anda aklıma 'Savaşın kazananı olmaz' sözü takılıyor. Acaba, gerçekten de öyle mi diye düşünmeden edemiyorum.

Peki o zaman, bunca insan şimdi neyi kutluyorlar?