Derin bağlar var

Geriye baktığımda üzüldüklerim…

Kapitalizmin,insanların omzuna en ağır şekilde çöktüğü yılları yaşıyoruz.. Çalış para kazan sonra harca sonra daha fazla çalış.. Eskiden duygularımız vardı , aile vardı, komşuluk vardı.. arkadaşlık vardı can çiğer arkadaşlık...çeşit oyunlar oynardık..  bilyelerim ,gazoz kapaklarım, vardı… Toplanıp  ip atlar saklanbaç oynardık.. Hatta slogan vardı, mucadele, şarkılarımız  vardı, umut, yaşam hepsi vardı…  Bitti  bitti.. Ne kadar duygumuz varsa hepsini aldılar, sonra hepsini bize para ile sattılar.. Şimdiki zamanla ortak bulduğum toprakla olan bağlarımız…

Kahverengi,    içinde orda kalayım...

Papatya ile gülün arasında bağ vardır. Eline batan dikenle ayağına batan pıtırakların arasında bağ vardır..İnsanın toprakla arasında uzun derin bağlar vardır..İnsanın doğdugu doğar doğmaz suyunda yıkandığı havasıyla nefesi aldığı düştüğü kalktığı dizlerini kanattığı yerle arasında bir bağ vardır...

 Bunun adına toprak   KAHVERENGİ derler insana hayel kurdutturur  üstünde ki yılkı atlarını çam fıstıklarının hüzünlü hikayelerini üzümlerin masallarını üstümüzden gecen uçakları onlara el salmayı selam göndermeyi gönül bağlarımı,  gülümseten rüzgar sesleri, karın yumak yumak yağması,  şelaleden gelen çılgın sesler     arasında derin bağlar vardır...

O kadar çok aşk dolu ki  ne demek ti sevmek,   kanım gördüğüm zaman çekileçek gibi oluveriyordu 

Sevmek  ayrılıkmı demekti

gelmeler gitmekmi oluyordu

Koşmalar ardından  bakma neydi   gülmek sonrası üzülmekmi

Kır bozkırların  aşkları zordur da  sahil aşkları kavuşuluyormuy du

Ne soru ne cevap yoktu hiç biri

iyi olduğum için 

Arkama dönüp bakmıyordum

İlk defa göreçektim,  gerçeği

heycan dan nefes alabileçekmiydim. neydi toprağın bende bağlılığı

kendimi  değiştirirken,  dönüş olmayan geriye bakmak istemiyordum  hani anlamsız yaşanması gereken yaşanmıştır sonuçu,