Devlet kurmak veya kurmamak

Bütün mesele burada:

2011’de dünyada 6.000 halk ve 200 devlet var. 1900’de yine 6.000 halk ve 50 devlet vardı.

Devletlerin sayısı ile ilgili tarihsel 2 gerçek vardır:

Bir: Tarihin düzen dönemlerinde devlet sayısı azalır.

İki: Devlet doğrudan sömürü aracı olduğundan dolayı, devlet sayısı azaldıkça birim merkezi artı-değer birikimi azalır. Bu da, NASA ve/ya CERN türü kurumların varlığı ya da yokluğu demek olur, dolaylı olarak.

Biz Türkler 16 devlet kurmakla övünürüz de, 15 devlet batırmakla övünmeyiz. Sonuncusunu da batırdık sonunda çok şükür.

Bir de şu var:

Fransa tek devlet olarak 5. cumhuriyetini yaşıyor, biz henüz 2.’sine geçemedik bir türlü. Onlarınki de acissoluydu, bizimki de öyle olacak.

Devletin dilemmaları da mevcut:

Devletsiz; yazı, ilim, sanat, düşün olmuyor. Savaş ve ticaret oluyor, antropolojik araştırmalardan biliyoruz.

Devlet olduğunda ise, belirli bir zulüm mutlaka oluyor. Bu hiçbir standardın hiçbir popülasyona tam uyamaması gerçeğinden dolayıdır.

Devletin otoritesi arttıkça, zulüm de artıyor.

Devletin otoritesi azalınca ise, başıbozuklar kargaşa, talan, yağma yaratıyorlar.

Cemal Kutay türü, oturduğu yerden bilek çevirip çevirip, dilin kemiği olmadan yazan tarihçilerin yeni bir geyiği var:

Efenim, proto-Türkler zamanında ikiye ayrılmışlar. Sebep de, devlet kurmak veya kurmamak imiş. Anadolu’ya gelenler devlet kurmaktan uzak duranlar imiş. Her ne hikmet ise, burada da bir devlet kurmuşlar ama aslında biz tam onların soyundan da değilmişiz.

Oysa gerçek şu:

Türkler Anadolu’ya geldiğinde, ortada bir devlet / otorite boşluğu vardı. Hatta bir vilayetten epeyi büyük ölçekte, bir devletsiz bölge vardı. Dolayısıyla biz göçerler kıçın kıçın Anadolu’ya girerek orayı doldurduk ama yine de toplam nüfusun % 1-10’u falandık. Gerisini asimile ettik. Gerisi denilen de, 100 civarında halk veya halk alt grubu idi. Türkler ilk başlarda daha çok çoban olarak dağlara yerleştiği için, yerleşik halktan fazla tepki görmemeleri olağan. Ayrıca, taze üretim de ayaklarına gelmiş.

Yani azizim, devlet kursan bir türlü, kurmasan bir türlü.

Bu konunun açılımı, daha epeyi metin boyunca sürer.