Dileğim..

Anlamlarından sıyrılır sözler...
Tüm sevgi sözcükleri kendini bir boşluğun içinde bulur ansızın...
Hayat tek kişilik bir oyun olduğunu her sahnesinde sana hatırlatır...
Yalnızlığın vurur yüzüne!!!
Varlığını tamamladığını düşündüğün silüetler, uzandığında tutunamayacağın kadar uzaklaşır sana gitgide...

İşte hayat...

Hayat bir kez daha oyununu oynuyordur sana karşı...
Gardını al, konumunu belirle, duruşunu asğlamlaştır, ve çıkıp sahneye oyununu oyna... Bu oyun senindir, bu yazgı senindir, herşey bittiğinde ardından yazılacak son da senindir...

Şer dediğin, sitem ettiğin şeylerde dahi seni sana, seni O'na götüren birşeyler çıkar... Her vurulup düştüğünde bir adım önde ayağa kalkarsın aslında bunu da bil...

Hayat zamandır diyordu bir şair o unutamadığım satırlarında
Paylaşamadığın zamanların izini sürüp, onların dairesinde hapsolacaksın belki de...
Paylaşılmayan zamanlar incitecek seni...
Eee, hayat bu
En beklenmedik olanı bile beklemeyi de,
can evinden vurulmayı da öğreneceksin...

Tüm bunlardan öte,
en güzeli de ne biliyor musun?
Tüm bunlar seni oluşturan yap bozun birer parçası olacak...
Bazen eksilerek bazen artarak,
seni sen yapana varacaksın...

Umut ediyorum ki, yap bozun o son parçasını koyduğunda, oluşan resmin keşkelerle gölgelenmesin...